AI - Autograf roboczy


Data: (1832)
Tytuł: [Agitato]
Dedykacja: Brak

Autograf przedstawia całą Etiudę, jednak zapis poszczególnych fragmentów różni się stopniem wykończenia:

  1. Pierwsza część (t. 1-36), mimo pośpiesznej i skrótowej notacji, zapisana jest dość dokładnie, z licznymi oznaczeniami interpretacyjnymi, obejmującymi określenia dynamiczne, łuki, akcenty, znaki staccato, a nawet dwukrotnie appassionato.
  2. Kolejny odcinek (t. 37-48) ma już częściowo szkicowy charakter – wypisana nutami jest jedynie partia pr.r. (bez żadnych wskazówk wykonawczych), a zamiast partii l.r. wpisane jest kilkakrotnie come sopra, odsyłające do wcześniejszego zapisu t. 1-12.
  3. Druga strona rękopisu zawiera niedokładny szkic partii pr.r. t. 49-63 (bez żadnych wskazówk tyczących l.r.) i nieco dokładniejszy zapis partii obu rąk w t. 64-67.

AI różni się wieloma szczegółami od późniejszej wersji A, nawet jeśli nie brać pod uwagę oznaczeń wykonawczych, notowanych wyrywkowo lub niedokładnie. Można tu wymienić mordenty w t. 10-15, rytm w t. 17, brak mordentu w t. 42, brak oktaw w t. 45-48, rytm w t. 56, szesnastki l.r. na 2. ósemce t. 65.

O roboczym, pospiesznym i niestarannym zapisie świadczą liczniejsze niż w czystopisach błędne nuty, zapisane na niewłaściwej wysokości wskutek pomyłki (np. w t. 31-32) lub niedokładności (np. w t. 16). Wynika to z faktu, że rękopis nie miał służyć przekazaniu tekstu utworu komuś innemu, a przeznaczony był tylko dla samego kompozytora.

Etiuda zapisana jest na 1. i 4. stronie podwójnej karty papieru nutowego. Strona druga jest pusta, zaś na trzeciej naszkicowana jest 2. część Nok­turnu g op. 15 nr 3 (od t. 86 do t. 152, który w tym rękopisie nie kończy utworu, lecz prowadzi do oznaczonego Da Capo powrotu początko­wego fragmentu). Kolejność stron przyjęta w mUltimate Chopin (2-1-4-3) pozwala uniknąć rozdzielenia tekstu Etiudy, przy zachowaniu porządku stron występującego w oryginale (sąsiednie strony rękopisu po­zo­stają obok siebie, z wyjątkiem niepowiązanych merytorycznie stron 2 i 3).

Oryginał w: Pierpont-Morgan Library, Nowy Jork