Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 161-164

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk od 2. oktawy w A (→KGWn)

Brak łuku w Wf1

Łuk od 1. oktawy w Wf2 (→Wf3) i Wa

..

W Wf1 przeoczono łuki l.r. w tym i dwóch następnych taktach. W korekcie Wf2 (→Wf3) Chopin uzupełnił łukowanie, obejmując jednym łukiem t. 161-164. Łuk ten w t. 161 rozpoczyna się od początku taktu, wbrew A i podobnym t. 157 i 159. Sugeruje to, że sztycharz mógł błędnie odczytać moment rozpoczęcia łuku wpisanego przez Chopina. Późniejsze rozpoczęcie łuku można więc uważać za równorzędny wariant. Wersja Wa jest – mimo zgodności z Wf2 – najprawdopodobniej niedokładnym odczytaniem A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 162

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

2 łuki (do t. 163) w A (→KGWn)

Bez łuków w Wf1

2 łuki (do t. 164) w Wa

Ciagły łuk w Wf2 (→Wf3)

..

Ciągły, biegnący do półnuty w t. 164, łuk w Wf2 (→Wf3) to z pewnością efekt korekty Chopina, toteż tę wersję podajemy w tekście głównym. Trzeba jednak zaznaczyć, że Chopin nie korygował krótszych łuków A, a tylko inaczej uzupełnił łukowanie przeoczone w Wf1. Wersję A (→KGWn) można więc uważać za równorzędny wariant. Wersja Wa może być uważana za alternatywne odczytanie łuków A, który być może jest niedokładny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 171

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W Wf1 w wyniku omyłki oktawę A-a zapisano o sekundę wielką wyżej. Błąd skorygowano w Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 171

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Bez łuku w A (→Wf1,Wa)

Łuk od 2. szesnastki w KG (interpretacja kontekstowa)

Łuk od 1. do ostatniej szesnastki w KG (możliwa interpretacja→Wn)

Łuk od 1. szesnastki do t. 172 w Wf2 (→Wf3)

..

Sądząc z łuków dodanych najprawdopodobniej przez Chopina w KG i Wf2 (→Wf3), brak łuku w A to zapewne niedopatrzenie kompozytora, być może związane z przejściem na nową stronę w A. Wątpliwości budzi jednak zakres łuku:

  • Początek łuku jest niejasny w KG. Za rozpoczęciem łuku od 1. szesnastki przemawiają kompozytorskie poprawki A w t. 169-170 – w zbliżonych figurach Chopin przesuwał początki łuków z 1. na 2. szesnastkę. Kontrargument w postaci łuku Wf2 ma zdaniem redakcji mniejszą wagę, gdyż w wydaniu tym tekst jest tak gęsto upakowany, że sztycharz mógł łatwo niewłaściwie odczytać Chopinowski wpis korekcyjny.
  • Problematyczny jest także koniec łuku – zarówno w KG, jak i w Wf omawiany takt jest ostatni na stronie, a sugerujący kontynuację łuk albo w ogóle nie ma dalszego ciągu w następnym takcie (Wf), albo wpisany tam łuk rozpoczyna się od 1. szesnastki (KG). Uważamy ciągły łuk za znacznie prawdopodobniejszy w tak jednorodnej figuracji i w ten sposób interpretujemy zarówno KG, jak i Wf2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KG

t. 173

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

c1 w A (→Wf1,Wa,KGWn1Wn2)

c1 zamiast a w l.r. 2. ósemka; miniat. l.r. 1.poł.taktu

a w Wf2 (→Wf3) i Wn3

jak w TGTU, miniat. l.r. 1.poł.taktu

..

Jak 2. ósemkę A (→Wf1,Wa,KGWn1Wn2) ma kwartę c1-f1. Porównanie z analogicznym t. 169 wskazuje na bardzo prawdopodobny błąd Chopina, co potwierdza Chopinowska korekta Wf2 (→Wf3). Poprawną wersję, zapewne na podstawie wspomnianej analogii, wprowadzono także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf