Zagadnienia : Niedokładne łuki A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 132-133
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zarówno w A (→KG), jak i Wa przejście na nową linię spowodowało rozproszenie uwagi i pozostawienie sugerujących kontynuację łuków (w A w t. 131, w Wa w t. 132) bez dokończenia. W Wf łuki uzupełniono zgodnie z analogicznymi t. 125-127 i łukami pr.r. – mógł to zrobić adiustator, a nawet sztycharz. Tę niewątpliwie słuszną wersję podajemy w tekście głównym. Natomiast w Wn nie tylko nie uzupełniono łuków, ale pominięto fragmentaryczny łuk w t. 131. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||||
t. 136-137
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W otwierającym nową linię tekstu t. 137, A ma łuki rozpoczynające się od 1. ćwierćnuty zarówno w prawej, jak i w l.r. Jednak w t. 136 wpisany jest łuk biegnący od ostatniej ósemki pr.r., co uznajemy za obowiązujące i odtwarzamy jako ciągły łuk na wzór analogicznych t. 111-112. Konsekwentnie, w tekście głównym analogiczny łuk podajemy również w partii l.r. Łuki A – od t. 136 w pr.r., a od t. 137 w l.r. – podają wszystkie pozostałe źródła z wyjątkiem Wa, w którym oba łuki rozpoczynają się w t 137. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||||
t. 146-147
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Łuk A w t. 146 kończy się nad ostatnią szesnastką taktu, jednak w rozpoczynającym nową linię t. 147 łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu. Porównanie z trzema analogicznymi pasażami (t. 51-54, 59-62 i 153-156) wskazuje jednoznacznie na ciągły łuk jako zamierzony przez Chopina. Tak to też odtworzono w Wf i KG (→Wn). Podzielony łuk Wa trzeba tym samym uznać za interpretację chybioną. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||||
t. 179-180
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Pierwszy łuk l.r. jest w A zapisany "z rozmachem", przez co został błędnie odtworzony zarówno w KG, jak i w Wf. Łuki KG są jeszcze bardziej mylące, tak iż w Wn początki obu łuków uległy przesunięciu na 1. ósemkę każdej miary t. 179. W tekście głównym podajemy oczywistą w tym kontekście interpretację łuków A. Brak łuków w Wa to – tak jak w poprzednim takcie – przeoczenie sztycharza. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Niedokładności KG |
||||||||||||||
t. 188
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG) łuk l.r. urywa się w połowie taktu, co w A jest spowodowane zapisaniem 2. połowy na nowej stronie. Tak też to zrozumiano w Wf i Wa, w których łuk dochodzi do końca taktu. W układzie graficznym KG, w którym takt nie jest podzielony, błędne skrócenie łuku nie jest tak oczywiste i zostało dosłownie odtworzone w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »