mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 132-133

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Fragment łuku w A (→KG)

Łuki w Wf

=TGTU

Łuki w Wa

Bez łuków w Wn
..

Zarówno w A (→KG), jak i Wa przejście na nową linię spowodowało rozproszenie uwagi i pozostawienie sugerujących kontynuację łuków  (w A w t. 131, w Wa w t. 132) bez dokończenia. W Wf łuki uzupełniono zgodnie z  analogicznymi t. 125-127 i łukami pr.r. – mógł to zrobić adiustator, a nawet sztycharz. Tę niewątpliwie słuszną wersję podajemy w tekście głównym. Natomiast w Wn nie tylko nie uzupełniono łuków, ale pominięto fragmentaryczny łuk w t. 131.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 136-137

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Różne łuki w A (→Wf,KG→Wn)

Łuki w t. 137 w Wa

Łuki od t. 136 proponowane przez redakcję
..

W otwierającym nową linię tekstu t. 137, A ma łuki rozpoczynające się od 1. ćwierćnuty zarówno w prawej, jak i w l.r. Jednak w t. 136 wpisany jest łuk biegnący od ostatniej ósemki pr.r., co uznajemy za obowiązujące i odtwarzamy jako ciągły łuk na wzór analogicznych t. 111-112. Konsekwentnie, w tekście głównym analogiczny łuk podajemy również w partii l.r. Łuki A – od t. 136 w pr.r., a od t. 137 w l.r. – podają wszystkie pozostałe źródła z wyjątkiem Wa, w którym oba łuki rozpoczynają się w t 137.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 146-147

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Ciągły łuk w A (interpretacja kontekstowa→Wf,KG→Wn)

2 łuki w Wa
..

Łuk A w t. 146 kończy się nad ostatnią szesnastką taktu, jednak w rozpoczynającym nową linię t. 147 łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu. Porównanie z trzema analogicznymi pasażami (t. 51-54, 59-62 i 153-156) wskazuje jednoznacznie na ciągły łuk jako zamierzony przez Chopina. Tak to też odtworzono w Wf i KG (→Wn). Podzielony łuk Wa trzeba tym samym uznać za interpretację chybioną. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 179-180

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki A, interpretacja kontekstowa

Łuki KG (odczyt dosłowny)

Łuki A (odczyt dosłowny→Wf,inter­pretacja kontekstowa KG)

Łuki Wn

Bez łuków w Wa
..

Pierwszy łuk l.r. jest w A zapisany "z rozma­chem", przez co został błędnie odtworzony zarówno w KG, jak i w Wf. Łuki KG są jeszcze bardziej mylące, tak iż w Wn początki obu łuków uległy przesunięciu na 1. ósemkę każdej miary t. 179. W tekście głównym podajemy oczywistą w tym kontekście interpretację łuków A. Brak łuków w Wa to – tak jak w poprzednim takcie – przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Niedokładne łuki A , Niedokładności KG

t. 188

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuk do 3. ósemki w A (odczyt dosłowny→KG→Wn)

Łuk do 6. ósemki w A (interpretacja kontekstowa→Wf,Wa)
..

W A (→KG) łuk l.r. urywa się w połowie taktu, co w A jest spowodowane zapisaniem 2. połowy na nowej stronie. Tak też to zrozumiano w Wf i Wa, w których łuk dochodzi do końca taktu. W układzie graficznym KG, w którym takt nie jest podzielony, błędne skrócenie łuku nie jest tak oczywiste i zostało dosłownie odtworzone w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku