Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku
|
t. 115-119
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W Wf łuk w środkowym głosie urywa się na końcu linii (w t. 115). W Wn przeoczono cały łuk mimo jednoznacznego zapisu w KG. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
|
t. 132-133
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Zarówno w A (→KG), jak i Wa przejście na nową linię spowodowało rozproszenie uwagi i pozostawienie sugerujących kontynuację łuków (w A w t. 131, w Wa w t. 132) bez dokończenia. W Wf łuki uzupełniono zgodnie z analogicznymi t. 125-127 i łukami pr.r. – mógł to zrobić adiustator, a nawet sztycharz. Tę niewątpliwie słuszną wersję podajemy w tekście głównym. Natomiast w Wn nie tylko nie uzupełniono łuków, ale pominięto fragmentaryczny łuk w t. 131. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
|
t. 136-137
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W otwierającym nową linię tekstu t. 137, A ma łuki rozpoczynające się od 1. ćwierćnuty zarówno w prawej, jak i w l.r. Jednak w t. 136 wpisany jest łuk biegnący od ostatniej ósemki pr.r., co uznajemy za obowiązujące i odtwarzamy jako ciągły łuk na wzór analogicznych t. 111-112. Konsekwentnie, w tekście głównym analogiczny łuk podajemy również w partii l.r. Łuki A – od t. 136 w pr.r., a od t. 137 w l.r. – podają wszystkie pozostałe źródła z wyjątkiem Wa, w którym oba łuki rozpoczynają się w t 137. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
|
t. 142
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
W A (→KG) takt 142 został rozbity na dwie linie. Prawdopodobnie z tego względu kopista zapomniał o kontynuacji łuku w l.r. w 2. połowie taktu. W Wn łuk został przedłużony do ostatniej szesnastki. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
|
t. 146-147
|
Utwór: op. 38, Ballada F-dur
..
Łuk A w t. 146 kończy się nad ostatnią szesnastką taktu, jednak w rozpoczynającym nową linię t. 147 łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu. Porównanie z trzema analogicznymi pasażami (t. 51-54, 59-62 i 153-156) wskazuje jednoznacznie na ciągły łuk jako zamierzony przez Chopina. Tak to też odtworzono w Wf i KG (→Wn). Podzielony łuk Wa trzeba tym samym uznać za interpretację chybioną. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
