W A łukowanie l.r. wydaje się niekompletne – motywy w t. 109 są opatrzone łukami, a analogiczne motywy w sąsiednich taktach – nie. Z tego względu w tekście głównym proponujemy dodanie odpowiednich dwóch łuków. KG i Wf zasadniczo powtarzają łuki A, jednak w obu tych źródłach pierwszy łuk w t. 109 odtworzono niedokładnie – w Wf zaczyna się on (na nowej linii) tak, jakby kontynuował łuk z poprzedniego taktu, w którym łuku wszakże nie ma, a w KG łuk ten sięga aż do g w połowie taktu. Ponieważ te niewielkie nieścisłości praktycznie nie mają wpływu na wykonanie, traktujemy je jako przypadkowe, nieznaczące usterki.
Zarówno w Wn, jak i w Wa autentyczne łuki dowolnie przedłużono, i to w każdym z nich inaczej.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
