W 2. połowach t. 126 i 132 ustalenie zamierzonego przez Chopina brzmienia tercji w dolnym głosie pr.r. jest trudnym problemem. A (→Wf1,Wa) ma wersję podaną w naszym wydaniu. W KG (→Wn) Chopin dopisał 
w t. 126, zmieniając b-d1 na h-d1. W korekcie Wf2 (→Wf3) Chopin dodał 
w t. 132, zmieniając e1-g1 na es1-g1.
Poniżej zestawiono, jakie tercje (wielkie czy małe) występują w poszczególnych źródłach:
| t. 101 | t. 107 | t. 126 | t. 132 | |
| A | Wielka | mała | Wielka | mała |
| KG | Wielka | mała | mała | mała |
| Wf2 | Wielka | mała | Wielka | Wielka |
W zestawieniu widać, że:
- w żadnym ze źródeł nie ma jednakowej wersji we wszystkich taktach
- przypuszczenie, że Chopin korygując KG i Wf2 zmierzał do ujednolicenia tych miejsc, prowadzi do sprzeczności, gdyż w KG zmienił wielką tercję na małą, a w Wf2 małą na wielką
- przyjmując, że intencjom Chopina odpowiada zróżnicowanie tych taktów, za niewątpliwie najdoskonalszą trzeba uznać wersję A. Pozostałe wersje są prawdopodobnie rezultatem pomyłek Chopina wynikłych z pośpiesznego, wyrywkowego korygowania tych tak bardzo podobnych do siebie miejsc.
W części późniejszych wydań zbiorowych, biorąc za punkt wyjścia wersję KG, zmieniono dowolnie w t. 101 wielką tercję na małą, podając zubożoną, jednakową wersję we wszystkich czterech taktach.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty KG
notacja: Wysokość
