op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 38, Ballada F-dur
W A (→KG,Wf1→Wf2) nie ma znaków chromatycznych przed ostatnim akordem t. 68 i w całym t. 69. W obu wcześniejszych Wf przeoczono ponadto bemole przed dwiema górnymi nutami akordu na początku t. 68 (des2 i es2). W Wf3 uzupełniono brakujące znaki oprócz 
obniżającego d2 na des2 w t. 68. Wn i Wa mają poprawną notację, ale tylko w Wa wydrukowano wszystkie bemole przed drugim akordem t. 69 (reguły obowiązywania znaków przy użyciu przenośnika oktawowego nie były ustalone).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
