Wf2
Tekst główny
A - Autograf
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
Wf3 - Poprawiony nakład Wf2
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 69

Akord w A (→Wa,KGWn)

Oktawa w Wf

Oktawa w Wf jest zapewne następstwem przeoczenia sztycharza Wf1, choć brak uzupełnienia wewnętrznej nuty w późniejszych korektach może dziwić. Zarówno w Wf2, jak i w Wf3 dokonywano  bowiem poprawek w tym takcie i na tej pięciolinii – w Wf2 skorygowano przenośnik oktawowy, a w Wf3 dodano bemole obniżające e2(3) na es2(3) i a3 na as3. Mimo to błąd jest zdaniem redakcji najbardziej prawdopodobnym wytłumaczeniem braku wewnętrznej nuty w tej oktawie, a sankcjonujące go uzupełnienia w Wf3 stanowią mocny argument za przynajmniej częściową nieautentycznością zmian wprowadzanych w tym wydaniu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż