Wf - Wydanie francuskie
Pacini, Paryż, numer wydawniczy 3708:
Wf0 ‒ Odbitka korektorska, przed 18 VI 1840,
Wfn ‒ Chopinowski podkład dla Wn (odbitka korektorska Wf0 z naniesieniami Chopina), VI 1840,
Wf1 ‒ Pierwsze wydanie francuskie, 30 VI 1840.
Dwa egzemplarze z ołówkowymi naniesieniami pochodzącymi od Chopina:
WfD ‒ Egzemplarz Camille O'Méara-Dubois,
WfJ ‒ Egzemplarz Ludwiki Jędrzejewicz.
Wn - Wydanie niemieckie
Filiacja źródeł
Zasady tworzenia tekstu głównego
Walca As-dur op. 42
Każde z trzech pierwszych wydań miało za podstawę przejrzaną przez Chopina odbitkę korektorską Wf. Wprowadzone zmiany nie zawsze się pokrywają, choć w większości przypadków można je uznać za uzupełniające się. Nanosimy je na tekst Wf0, opartej bezpośrednio na [A], trzymając się następujących zasad:
-
zgodne Chopinowskie korekty przynajmniej dwóch wydań wprowadzamy do tekstu głównego;
-
odmienne warianty wprowadzone tylko w jednym z wydań traktujemy fakultatywnie (warianty, oznaczenia w nawiasach); dotyczy to również miejsc, które Chopin skorygował w wydaniach w różny sposób;
-
bierzemy pod uwagę Chopinowskie naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych.
Najwcześniejszym, pośrednio zachowanym (dzięki egzemplarzowi Wfn) źródłem Walca jest Wf0 – odbitka korektorska Wf, oparta na zaginionym rękopisie, [A]. Egzemplarze Wf0 z poprawkami i uzupełnieniami Chopina posłużyły za podkład dla wszystkich trzech wydań. W liście do niemieckiego wydawcy, firmy Breitkopf & Härtel, Chopin pisał: (…) Ponieważ p. Paccini wydaje dnia 30 bm. [30 VI 1841] jeden z mych Walców w swoim zbiorze Sto i jeden, czuję się w obowiązku przesłać Panom jedną odbitkę. Mam nadzieję, że wydanie nie napotka trudności (…). Podkład dołączony przez Chopina – Wfn – nie został w pełni odwzorowany. W gotowym Wn1 (VII 1840) pominięto niektóre naniesienia kompozytora, ponadto zawiera on szereg błędów oraz nosi ślady adiustacji wydawcy. Podobnie jest w Wa – oprócz zmian i uzupełnień, które można przypisać Chopinowi, widoczne są adiustacje, a samo wydanie również nie było korygowane przez Chopina. Wprowadzone przez kompozytora zmiany w trzech odbitkach Wf0 (dla Wf, Wn i Wa) nie zawsze się pokrywają, choć w większości wypadków można je uznać za uzupełniające się. Różnice można tłumaczyć niedostateczną koordynacją poprawek dokonywanych w trzech podkładach, jak i różnym stopniem dokładności uwag w analogicznych miejscach. W Wn2 i dalej w Wn3 poprawiono część błędów Wn1 równocześnie wprowadzając szereg dowolnych zmian.