op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
Źródła
- Autograf roboczy
- Autograf
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
- Egzemplarz Stirling
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Poprawiony nakład Wn1
- Drugie wydanie niemieckie
- Trzecie wydanie niemieckie
- Czwarte wydanie niemieckie
- Piąte wydanie niemieckie
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa2
- Zmieniony nakład Wa3
AI - Autograf roboczy
| Data: | 25 VIII 1832 |
| Tytuł: | Etude |
| Dedykacja: | Brak |
Data – Paryż, 25 sierp. [18]32 – wpisana jest ręką Chopina na górze pierwszej strony z tekstem nutowym. AI ma charakter kompletnego i dokładnego szkicu, od późniejszej wersji A różni się szeregiem szczegółów, nawet jeśli nie brać pod uwagę oznaczeń wykonawczych, wpisywanych z rzadka i niedokładnie. Można tu wymienić szesnastkowy zwrot melodyczny w 2. połowie t. 8, brak podziału pomiędzy ręce dwudźwięków w t. 42-43 i 44-45, brak e1 w 2. połowie t. 59, dolny głos pr.r. w t. 61.
O szkicowym charakterze świadczą bardzo liczne skreślenia i poprawki, fragmenty zapisane skrótowo lub tylko zamarkowane, a także widoczna w sposobie pisania niecierpliwość i niestaranność. Znacznie liczniej niż w czystopisach pojawiają się błędne nuty, zapisane na niewłaściwej wysokości wskutek niestaranności (np. w t. 8 i 13, 44). Nie ulega wątpliwości, że rękopis nie miał służyć przekazaniu tekstu utworu komuś innemu, a stanowił jedynie pierwszą próbę całościowego zapisu świeżo ukształtowanej wizji nowego utworu.
