Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie


Wydawca: Fr. Kistner
Data: VIII 1833
Tytuł: Douze Grandes Etudes || No. 7
Dedykacja: SON AMI F. LISZT

Pierwsze wydanie niemieckie, w którym całe op. 10 podzielono na dwa zeszyty po 6 etiud. Wn1 oparto na egzemplarzu korektowym Wf nie uwzględniającym ostatnich poprawek Chopina. Wskazuje na to kilka oznaczeń dodanych w korekcie Wf, a pominiętych w Wn1 (patrz charakterystyka Wf1).

W całym op. 10, w trakcie druku Wn1 wprowadzono liczne uzupełnienia, przede wszystkim znaków chromatycznych, i zmiany; ślady ich dokony­wa­nia są wyraźnie dostrzegalne. Udział Chopina w powstaniu Wn1 wydaje się jednak mało prawdopodobny ze względu na jego relacje ze świeżo pozyskanym paryskim wydawcą, a także pewne ewidentnie błędne, a więc z pewnością nieautentyczne zmiany w tym wydaniu wprowadzone (patrz Etiuda C nr 1).

Jakiejś formy wpływu Chopina na ostateczny kształt Wn1 nie da się jednak całkiem wykluczyć, toteż kwestia autentyczności niektórych wersji nie może być uznana za ostatecznie rozstrzygniętą. W tej Etiudzie za autentyczne można by uznać poprawki błędów w t. 25 (e1 na d1), t. 27 (f1 na g1), a także uzupełnienie znaków staccato w t. 19 i 21.

Inne zmiany Wn1 w stosunku do Wf1 obejmują m.in.:

  • uzupełnienia znaków chromatycznych, np.  podwyższający f3 na fis3 w t. 15,  przywracający d1 w t. 33, bemole obniżające h(1) na b(1) w t. 48 i 50;
  • poprawki różnego rodzaju niedokładności, np. skrócenie lub wydłużenie niejednoznacznych łuków w t. 22, 49-50 i 52-53 czy dodanie brakujących kropek przedłużających w t. 22 i 26.

Wn1 prawdopodobnie popełniono też błędy, jak np. zbyt wczesne umieszczenie akcentu w t. 38.

Podobnie jak w przypadku pierwszego zeszytu Etiud (nr 1-6), przypuszczalnie istniały egzemplarze Wn1 różniące się detalami okładki, m.in. z powtórzonym za Wf1 błędnym inicjałem imienia Liszta (J). Egzemplarzy takich nie udało się jak dotąd odnaleźć.

Widoczna w prezentowanym egzemplarzu ołówkowa foliacja jest zapewne znacznie późniejsza.

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa
Sygnatura: 2439/n