A - Autograf
| Data: | IX 1832-III 1833 |
| Tytuł: | Etude Nro 7 |
| Dedykacja: | Brak |
Autograf-czystopis przeznaczony na podkład dla pierwszego wydania francuskiego. W momencie powstania stanowił najprawdopodobniej część łącznego autografu, obejmującego sześć ostatnich Etiud. Jak wynika z korespondencji wydawców Etiud, Schlesingera w Paryżu i Kistnera w Lipsku, odbitki Wf1 były gotowe do wysłania do Lipska 27 III 1833. Chopin musiał zatem przygotować rękopiśmienny podkład odpowiednio wcześniej. Z drugiej strony, mimo widocznych poprawek, A nie jest rękopisem roboczym i został najprawdopodobniej napisany dopiero z myślą o wydaniu, które w maju 1832 r. jeszcze w ogóle nie było planowane, jak to wynika z listu niedoszłego pierwszego paryskiego wydawcy Chopina, Aristide'a Farrenca, do Kistnera z dn. 4 V 1832. Co więcej, jeszcze pod koniec sierpnia Chopin zapisał Etiudę E nr 3 w roboczej postaci, dość znacznie odbiegającej od ostatecznej. Jest bardzo mało prawdopodobne, by czystopis Etiudy C i pozostałych pięciu (nr 8-12) był już wtedy gotowy. Stąd wynikają prawdopodobne ramy czasowe sporządzenia A.
W A widoczne są liczne znaki sztycharskie, określające podział na strony i systemy Wf1.
w połowie t. 16.Chopin opatrzył Etiudę licznymi i szczegółowymi wskazówkami wykonawczymi. Ich notacja nie zawsze jednak jest precyzyjna, co widać na przykładzie łuków (patrz np. t. 4, 5, 8, 50-51, a także t. 1, 9, 10) czy pedalizacji (patrz t. 16-23).
W A brakuje też szeregu znaków chromatycznych, co nie zawsze jest całkiem oczywiste. W t. 4 nie ma np. 
przywracającego e1, a w t. 12 brak zarówno przywracającego e2, jak i ponownie wprowadzającego es2. Większość tego rodzaju błędów nie budzi jednak żadnych wątpliwości, np. brak 
w t. 11, 15 i 48, w t. 13, w t. 40 czy i w t. 51.
| Oryginał w: | Pierpont-Morgan Library, Nowy Jork |
