A - Autograf
| Data: | IX 1832-II 1833 |
| Tytuł: | 6eme Etude |
| Dedykacja: | Brak |
Autograf-czystopis przeznaczony na podkład dla pierwszego wydania francuskiego. Tworzy jedną całość z autografem poprzedniej Etiudy Ges nr 5. W momencie powstania mógł stanowić część łącznego autografu, obejmującego cztery kolejne Etiudy, od numeru 3 począwszy – patrz charakterystyka A Etiudy E nr 3, gdzie pokrótce omówiona jest także kwestia datowania tego rękopisu.
W A widoczne są liczne znaki sztycharskie, określające podział na strony i systemy Wf1.
A zawiera dość dużo poprawek, w których elementy usuwane są na ogół starannie wyskrobane, np. w t. 2-5, 7-8, 16 czy 18. Zdarzają się także skreślenia,jak choćby kilkakrotnie pisany początek t. 50. Mimo tych zmian pewne szczegóły pozostały w nieostatecznym kształcie, który Chopin następnie zmienił w korekcie Wf, np. ostatnia szesnastka l.r. w t. 2 i analog., pr.r. w t. 28, dolny głos pr.r. w 1. połowie t. 34.
Oznaczenia interpretacyjne są w A liczne choć nierzadko niedokładne, np. łuki pr.r. w t. 2-3 i 49, l.r. w t. 40. Zwraca uwagę brak określenia tempa.
Palcowanie, w znacznym stopniu uzupełnione potem w Wf, oznaczone jest tylko dla kilku charakterystycznych chwytów (patrz t. 1). Nie ma oznaczeń pedalizacji, niewątpliwie w związku ze specyficzną fakturą. Liczne i wyraźne "haczyki" na dole laseczek nutowych czy kasowników zdradzają pośpiech przy pisaniu (por. charakterystykę autografu Mazurka C op. 24 nr 2).
A jest niewolny od błędów, np. pominięte znaki chromatyczne w t. 15, 19, 46, zbyt mało wartości rytmicznych l.r. w t. 22.
| Oryginał w: | Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa |
| Sygnatura: | M/194 |
