Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 4-13
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Dodajemy bemole ostrzegawcze przed es1 w t. 4 i 12 oraz es w t. 5 i 13. Trzy pierwsze dodano już w Wn i Wa4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 7
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W tekście głównym podajemy ces1 według A (→Wf→Wa2→Wa3). Podobny postęp harmoniczny występuje wielokrotnie w utworach Chopina, np. w Etiudzie Es nr 11, t. 23-25, tak więc nie ma powodu, by podejrzewać tu przeoczenie przez Chopina. Jednak w Wn (i Wa4) dodano przed tym ces1, zmieniając je na c1. Uzupełnienie brakujących znaków chromatycznych stanowiło w Wn podstawowy składnik adiustacji, nie zawsze przy tym trafnie rozszyfrowano intencję Chopina (por. np. Etiudy C nr 1, t. 46, a nr 2, t. 7, As nr 10, t. 23 i 35). Podobnej zmiany ces1 na c1 dokonano w zakończeniu Nokturnu b op. 9 nr 1, wydanego nieco wcześniej w tej samej firmie (11. ósemka w t. 83), zmiana ta, w oczywisty sposób błędna, ilustruje schematyczne podejście adiustatora tego wydania. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 7-15
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W kontekście, jaki występuje w 1. połowie t. 7 i 15, położenie cyfr palcowania wskazuje na rękę, którą ma być wykonana dana nuta: cyfry nad nutami oznaczają pr.r., cyfry pod nutami – l.r. To charakterystyczne palcowanie zostało przez Chopina wskazane w A (→Wf) przy każdym wystąpieniu tego miejsca (t. 7, 15 i 47). Sens tego palcowania, uzupełnionego jeszcze w korekcie Wf w 2. połowie t. 7, nie został uchwycony przez sztycharza Wn, który wszystkie cyfry umieścił nad wiązaniem. Nie zrozumiał go także Fontana, który w Wa wskazał inny podział na ręce. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 7-15
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Cyfra palcowania '1', wpisana w A w t. 7 nad kwartą pr.r. może odnosić sie tylko do jej dolnej nuty, toteż przenosimy ją pod pięciolinię (nietypową pozycję tej cyfry można wytłumaczyć tym, że Chopin przypuszczalnie planował napisanie palcowania dla obu nut kwarty). W Wf (→Wn) pominięto tę wskazówkę, być może w wyniku niezrozumienia jej znaczenia. W palcowaniu dodanym przez Fontanę w Wa (w t. 7 i 15) dolna nuta ma być uderzona 3. palcem, a zmiany wprowadzone w palcowaniu szesnastek świadczą, że przyjaciel kompozytora zupełnie w tym przypadku nie zrozumiał oznaczeń Chopina. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Nieprzekreśloną przednutkę w A (→Wf) potraktowano w Wn i Wa jako niedokładność pisowni. W notacji Chopinowskiej nieprzekreślone przednutki często traktowane są zamiennie z przekreślonymi. W tym jednak miejscu skrobania widoczne w A sugerują, że Chopin poprawiał tu zapis rytmiczny i możliwe, że miał na myśli klasyczną długą przednutkę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »