Zagadnienia : Niedokładności Wf
t. 2-14
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Dodane w korekcie Wf oznaczenia pedału w t. 2, 6 i analog. różnią się umiejscowieniem znaku zdjęcia pedału, który w t. 2 i 14 (a także 50) umieszczony jest pod 3. ósemką taktu, a w t. 6 – pod drugą. Zdaniem redakcji nie można wykluczyć, że Chopin nieco inaczej wyobrażał sobie pedalizację w t. 1-2 i 9-10 (pierwszy takt z pary bez pedału, a w drugim pedał na pół taktu), a inaczej w t. 5-6 i 13-14 (wszystkie takty z pedałem do 2. ósemki). Tę możliwość, w której znak w t. 14 trzeba uznać za umieszczony niedokładnie, proponujemy w tekście głównym. Jako alternatywę podajemy jednolitą pedalizację t. 2, 6 i analog., w której wypada każdorazowo w połowie taktu (wymaga to uznania w t. 6 za zapisaną pomyłkowo). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |
|||||||||||||
t. 3-11
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Pedalizacja w t. 3 i analog., dodana przez Chopina w korekcie Wf, jest niekonsekwentna (t. 3 i 51 mają komplet znaków, ale odmiennie umiejscowionych) i częściowo niekompletna (w t. 11 jest tylko znak na początku taktu). Drugi znak w t. 3, umieszczony niedokładnie w Wf (→Wa), interpretujemy jako przypadający na 4. ósemkę taktu; tak samo odtworzono go w Wn. W tekście głównym podajemy uzupełnienie pedalizacji w t. 11 na wzór t. 3, podobny zabieg zastosowano w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5). Jako rozwiązanie alternatywne proponujemy w obu taktach pedalizację wzorowaną na t. 51. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |
|||||||||||||
t. 4-12
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Znaki wpisane w A pod akordami w t. 4 i 12 uważamy za akcenty długie. Tylko pierwszy z nich został odtworzony w Wf (→Wa2). W Wn znak w t. 4 przybrał formę zwykłego, krótkiego akcentu, a w t. 12 oba akordy opatrzono kropkami staccato. W Wa3 (→Wa4) w t. 12 dodano akcent krótki. Zdaniem redakcji, tylko wersja A jest autentyczna. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 5-13
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Pedalizację w t. 5 i 13 dodał Chopin w korekcie Wf. Pominięto przy tym znak w t. 13, co z pewnością jest pomyłką (sztycharza lub Chopina). Pominięty znak dodano w Wn, wzorując się na t. 5, i w Wa, w którym jednak umieszczono w połowie taktu. W tekście głównym uzupeniamy znak na podstawie najprawdopodobniej autentycznej pedalizacji t. 5. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |
|||||||||||||
t. 15
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Brak w wydaniach nuty es1 jest, zdaniem redakcji, skutkiem złego odczytania A, jednak wersję tę Chopin mógł zaakceptować korygując Wf. Dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.
W A widać w tym takcie ślady poprawek, być może z następującej wersji: kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych |