mUltimate Chopin

op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Łuk A

!!!   miniat: po jednym akordzie z obu stron kreski taktowej, tylko górna 5linia.       Tu TGTU = ciągły łuk

Łuki Wf (odczyt dosłowny)

!!!   w t. 3 do f3, w t. 4 od kontynuacji

Łuki Wn i Wa

!!!    rozdzielone, do f3 i od es3
..

W Wf łuk w t. 3 (ostatnim w linijce) kończy się na ostatniej nucie taktu. Pomyłka ta spowodowała, że w Wn i Wa t. 4 objęto osobnym łukiem. W tekście głównym podajemy jedyny poprawny i autentyczny łuk A. W t. 11-12 wersję tę odtworzono bezbłędnie we wszystkich źródłach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Łuki A

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 6 do 2. ósemki t. 7, tylko pr.r., bez wideł.      Tu łuk od 2. do 4. ósemki t. 6 i od 6. ósemki t. 6 do 3. ósemki t. 8.

Wf (→Wn1), interpretacja

Wa

!!!    t. 6=Wf, t. 7 od 2. ósemki

Wn2 (→Wn3→Wn4)

!!!     t. 6=Wf,   t. 7 od 1. ósemki ("stare TGTU")

Propozycja redakcji

!!!!!!!!!  NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!!!   ciągły łuk od 2. ósemki t. 6 do 3. ósemki t. 8
..

Łuki A są w tych taktach niedokładne, co tylko częściowo poprawiono w Wf (→Wn1). Niejasność zlikwidowano w Wa i – inaczej – w późniejszych Wn, Chopin nie brał jednak udziału w ich powstaniu. Biorąc pod uwagę analogiczne t. 14-15, w których Chopin prawdopodobnie korygował łuk, oraz 38-39, w których łączył łuki w A, w tekście głównym proponu­jemy ciągły łuk od 2. ósemki t. 6 do połowy t. 8.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 10

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Bez łuku w A (odczyt dosłowny) i Wf (→Wn,Wa)

Łuk w A (interpretacja kontekstowa)
..

W A partia pr.r. jest w tym takcie zapisana w uproszczonej postaci, bez żadnych oznaczeń wykonawczych, co wiąże się z przejściem od tego miejsca na uproszczony zapis powtarzającego się fragmentu. W Wf (→Wn,Wa) notację tę odtworzono dosłownie, najprawdopodobniej wbrew intencji Chopina. W szczególności pominięto łuk, który w tekście głównym uzupełniamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 14-15

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Łuki A

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 6 do 2. ósemki t. 7, tylko pr.r., bez wideł.      Tu tr=puste;   red= łuk od 2. do 4. ósemki t. 14 i od 6. ósemki t. 14 do połączenia z końcówką z następnej uwagi (mniej więcej połowa t. 15).

Łuk Wf (→Wn,Wa)

!!!!!!!!!  NOWE TGTU  !!!!!!!!! łuk od 2. ósemki t. 14 do połączenia z końcówką łuku z następnej uwagi (jak przy war 11)
..

W A takty te nie są wypisane, tak więc powtarzamy tu nasze odczytanie łuków t. 6-7. Ciągły łuk w Wf (→Wn,Wa) był prawdopodobnie wpisany przez Chopina w trakcie korekty Wf (por. drugi akapit uwagi do t. 6-7)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 15-16

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Zakończenie łuku w A (interpretacja), Wf (→Wn1)

!!!!!!!  NOWE TGTU   !!!!!!!!!!!      od połączenia z poprzednią uwagą do kontynuacji

Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4)

!!!   do ostatniej ósemki
..

Ani A, ani Wf nie pozwalają na rozstrzygnięcie, czy intencją Chopina było doprowadzenie łuku do 1. ósemki t. 16, czy nie. Łuk w t. 15 sugeruje kontynuację zarówno w A, jak i w Wf (→Wn1), ale w t. 16 – w A pierwszym wypisanym po skrócie obejmującym t. 10-15, w wydaniach pierwszym w nowej linii – nie ma łuku w żadnym ze źródeł. Opatrzone znakiem staccato pierwsze ósemki taktów w 1. części Etiudy na ogół nie są przyłączone do poprzednich łuków, ale w dalszych częściach przeważają dłuższe łuki. W tekście głównym proponujemy więc łuk dochodzący do początku t. 16, biorąc pod uwagę, że wykraczający wyraźnie poza ostatnią ósemkę t. 15 łuk Wf mógł być w tej postaci wpisany przez korygującego je Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn