Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
t. 75
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Tekst A jest w zasadzie poprawny. Brak przed 2. nutą jest jednak najprawdopodobniej wynikiem nieuwagi (pośpiechu) Chopina. Wskazuje na to miejsce przed tą nutą, pozostawione zapewne na wpisanie znaku, a przede wszystkim późniejsza korekta Wf (→Wn,Wa), w której dodano zarówno ten , jak i odwołujący go przed 8. szesnastką. Nie jest to jedyne tego rodzaju przeoczenie znaku wprowadzającego alterację w utworach Chopina, choć zdarzają się one bardzo rzadko (np. w Etiudzie f op. 25 nr 2, t. 56). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 77-80
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Łuk A w t. 77, ostatnim w linijce, sugeruje kontynuację w następnym takcie, odpowiedniego łuku w t. 78 jednak nie ma. W Wf (→Wn1) odtworzono niejednoznaczne zakończenie łuku, czego uniknięto już w Wa i późniejszych Wn (łuk kończy się na ostatniej szesnastce). W tekście głównym podajemy łuk wzorowany na łuku w analogicznych t. 79-80, prawdopodobnie dodanym przez Chopina w korekcie Wf. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 79-80
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Łuk A jest wyraźnie niedokładny – urywa się po 3. grupie szesnastek w t. 79, jego ostateczny zasięg nie jest jednak jasny. W tekście głównym podajemy łuk, którym w Wf objęto całą figurację w t. 79-80 (nieco niedokładny początek tego łuku interpretujemy zgodnie z oczywistym sensem muzycznym; identycznie zrozumiano to w Wn i Wa). Łuk ten prawdopodobnie odpowiada Chopinowskiemu wpisowi w korekcie Wf. kategoria redakcyjna: zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 81-82
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
W A kasowniki podwyższające es na e wpisane są tylko przed górną nutą akordu na początku t. 81 i w t. 82 (także przed e w pr.r.), a bemole obniżające d na des (w różnych oktawach) – tylko na 2. mierze t. 81. W Wf dodano do nich przed dolną nutą akordu w t. 81 oraz bemole des na 2. mierze t. 82. W Wn uzupełniono wszystkie brakujące znaki (także przed des w pr.r.). W Wa3 dodano bemole na 4. mierze t. 81 (tylko w l.r.) i na 4. mierze t. 82 (oba), zaś Wa4 ma znaki w tych samych miejscach, co Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 83-84
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Różnica między kropkami a klinikami jest w A bardzo wyraźna, nie została jednak uwzględniona w Wf (→Wn). Biorąc pod uwagę liczne niedokładności w notacji znaków staccato w Wf, dajemy pierwszeństwo zniuansowanym oznaczeniom A. W Wa wszystkie kropki pominięto. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf , Kliniki |