|
Łuk A, odczyt dosłowny |
|
|
||
|
Propozycja redakcji !!!!!!! TGTU, ale łuk trochę bardziej wygięty w dół, żeby się palce Wa zmieściły nad nim. Widły niżej |
Podane w tekście głównym łukowanie t. 77-80 najprawdopodobniej odpowiada intencji Chopina, mimo iż nie występuje w tej postaci w żadnym ze źródeł. Intencja ta wyrażona jest, zdaniem redakcji, poprzez sugerujący kontynuację łuk A w t. 77 (ostatnim w linijce) oraz łuk Wf w t. 79-80, prawdopodobnie dodany przez Chopina w korekcie.
Początek łuku Wf w t. 79 i pozostałe znaki występujące w źródłach w t. 77-80 są albo w oczywisty sposób niedokładne, albo zadiustowane obcą ręką:
- w Wf (→Wn1) łuk w t. 77 powtórzono w zasadzie za A, nie usuwając jego niejednoznaczności; w Wa i późniejszych Wn zakończono łuk na ostatniej szesnastce;
- w t. 79 Chopin w A przerwał pisanie łuku, przypuszczalnie nie widząc możliwości doprowadzenia go do końca bez przekreślania innych oznaczeń lub nadmiernego zdeformowania znaku.
Oba łuki A są w widoczny sposób niedokładne; chcąc uniknąć niejednoznaczności i zachować możliwą zgodność z obrazem graficznym źródła, przyjmujemy, że każdy z nich obejmuje wszystkie szesnastki taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Łuki