Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »
t. 44
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Jako przedostatnią szesnastkę Wf (→Wn1→Wn2) ma d3. O błędzie świadczą poprawki we wszystkich trzech egzemplarzach lekcyjnych. Także w Wa i późniejszych Wn zmieniono tę nutę na e3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
|||||
t. 45-46
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Źródła różnią się, jeśli chodzi o notację pauz na końcu tych taktów. Naturalna pisownia KLI, w której partia pr.r. kończy się pauzą, nie została jednak powtórzona w Wf (→Wa2→Wa3). Ponieważ nie jest pewne, czy pominięcie pauz było zamierzone przez Chopina, w tekście głównym proponujemy pauzy w nawiasach jako rozwiązanie wariantowe. Różnica ma zresztą charakter raczej ideowy, niż praktyczny. W pozostałych wydaniach pauzy występują, co zapewne jest wynikiem działań adiustatorów. W Wa4 i Wn3 obie pauzy umieszczono w t. 45, co z pewnością jest błędem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||
t. 49-50
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
t. 51
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Chopin nie podał tu palcowania, prawdopodobnie uważając za wystarczające to, które wpisał w analogicznym t. 3. Fontana, dodając palcowanie w Wa, uwzględnił zarówno te autentyczne wskazówki, jak i swoje, alternatywne rozwiązanie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
t. 52-53
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
W Wf (→Wn) nie ma tu palcowania. Dodając oznaczenia w Wa, Fontana uwzględnił zarówno palcowanie autentyczne (podane w analogicznych t. 4-5), jak i swoje alternatywne propozycje. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- Następna »