


Palcowanie
t. 22-23
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Do podanego w tekście głównym, niewątpliwie Chopinowskiego palcowania Wf (→Wn,Wa) Fontana dodał w Wa alternatywne, nieautentyczne propozycje. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 27-37
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Aplikatura w t. 27-30, 32-35 i 37, pochodząca z Wf (→Wn,Wa) i przyjęta do tekstu głównego, jest z całą pewnością autentyczna (patrz jednak t. 27). W Wa Fontana uzupełnił ją w t. 36, zgodnie z palcowaniem wynikającym z Chopinowskich wskazówek w poprzednim takcie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||
t. 27
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Różnica palcowania między pierwszą a drugą czwórką szesnastek, jedyna w całej Etiudzie, rodzi wątpliwości, czy jedna z cyfr – 3 nad c1 lub 4 nad c2 – nie jest błędna. Prawdopodobnie tak właśnie pomyślał adiustator Wa (Fontana?), decydując się na zmianę cyfry nad c1 z 3 na 4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 31
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Oprócz podanego w tekście głównym, niewątpliwie Chopinowskiego palcowania Wf (→Wn,Wa), Fontana zaproponował w Wa dodatkowe, alternatywne rozwiązanie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 38-50
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Palcowanie w t. 38-45 i 47-49, pochodzące z Wf (→Wn,Wa) i przyjęte do tekstu głównego, jest z całą pewnością autentyczne. W Wa Fontana dodał do niego jeszcze 29 cyfr w t. 42, 44, 46 i 50, uzupełnienia te nie zmieniają palcowania wynikającego ze wskazań Chopinowskich. Na początku t. 42 także w Wn4 (→Wn5) dokonano dowolnego uzupełnienia cyfr palcowania. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |