Zagadnienia : Znaki chromatyczne w różnych oktawach
t. 19-20
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W żadnym ze źródeł autentycznych notacja przygodnych znaków chromatycznych w partii pr.r. nie jest w tych taktach – zwłaszcza w t. 19 – w pełni poprawna. Nieścisłości nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Ponadto we wszystkich źródłach oprócz Ao powtórzony jest niepotrzebny przed fis2, 14. szesnastką t. 20. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI |
||||||||
t. 20
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W źródłach znajdujemy trzy enharmonicznie różne postacie tego akordu. Dwie z nich zanotowane są niedokładnie: w KLI brakuje bemoli obniżających d na des i a na as, a w Wf nie ma obniżającego d na des (co poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa). W tekście głównym podajemy notację przyjętą przez Chopina w wersji przeznaczonej do publikacji. Por. t. 22. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Wahania Chopina , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii |
||||||||
t. 26
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W Ao brak przy dolnej nucie oktawy na początku taktu. Ten oczywisty błąd jest jedną z niewielu niedokładności pisowni w tym autografie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy A |
||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Cała nuta w KLI jest niewątpliwie wersją pierwotną. W wersji ostatecznej Chopin wzbogacił brzmienie i uplastycznił rytm. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu |