Zagadnienia : Błędy Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły |
|||||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym podajemy określenia tempa dodawane przez Chopina w kolejnych korektach Wf (→Wn1→Wn2, →Wa): Allegro już w Wfkor, tempo metronomiczne w następnej. W Wn3 (→Wn4→Wn5) w oznaczeniu metronomicznym podano błędnie 114. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Zmiany metrum , Błędy Wn , Tempa metronomiczne , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 2
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W połowie taktu w Wfkor nie ma podwyższającego c3 na cis3. Ten oczywisty błąd Chopin poprawił w jednej z późniejszych korekt. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Alternatywne palcowanie podajemy na podstawie Chopinowskiego wpisu w Wfkor. W gotowym Wf (→Wn1→Wn2, →Wa) te trzy cyfry umieszczono błędnie o szesnastkę wcześniej. Szczególnie dziwi powtórzenie tego błędu w Wa, w którym palcowanie zostało zrewidowane i uzupełnione przez Fontanę (por. t. 12). Adiustatorzy Wn3, Wn4 i Wn5 starali się kolejno uprościć i uprecyzyjnić zapis palcowania w tym miejscu, żaden jednak nie domyślił się, na czym polegał błąd. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||||
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Znak w Wf (→Wn,Wa) jest jednym z niewielu, które w Wfkor były już wydrukowane. Jego zgodność z intencją Chopina nie jest w związku z tym pewna ze względu na możliwość odwrócenia kierunku znaku w wyniku błędu sztycharza (por. np. Etiudę c nr 12, t. 53). Błąd tego rodzaju wydaje się prawdopodobny, gdy wziąć pod uwagę kończący się tu czterotakt i następujący powrót pierwszej frazy z jej crescendem oraz prawdopodobne w Ao. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Odwrócenie znaku |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »