mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 41

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akord i kwinta w KLI

!!!   miniat=t. 37       Tu pusta klisza (bez kaso, kwinta a-e1 na 3)

Akordy w Ao i Wfkor

!!!   TGTU, ale bez kasowników (miniat=t. 37)

Akordy w Wf (→Wa2→Wa3)

!!!   TGTU (miniat=t. 37)

Akordy w Wn1

!!!   TGTU, ale kasownik na 2, a nie na 3.

Akordy w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!   TGTU, ale kasowniki i na 2, i na 3. (miniat=t. 37)
..

Kwinta na 3. mierze taktu jest w KLI jest prawdopodobnie wersją pierwotną. W źródłach znalazło też odzwierciedlenie wahanie Chopina, jeśli chodzi o umiejscowienie  ostrzegawczego przed c1. Do tekstu głównego przyjmujemy – idąc za Wf (→Wa2→Wa3) – znak przed akordem na 3. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 42-43

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

w Ao

!!!   miniat: pasek na cre - scen - do.    Tu 

w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    tr= cres - cen - do;    red=TGTU bez końcowych kreseczek (cre - scen...)

Propozycja redakcji

!!!   TGTU
..

W wersji przygotowanej do druku Chopin nie użył widełek dynamicznych, które wpisał w Ao (też w następnym takcie). W jednej z ostatnich korekt Wf (→Wn,Wa) dodał jednak określenie słowne. W tekście głównym proponujemy przedłużenie oznaczonego zasięgu określenia, gdyż nie ulega wątpliwości, że crescendo prowadzi do  w t. 43.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 44

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

h1 i h w KLI

!!!   miniat:  pół taktu, obie pięciolinie, bez palcowania i dim. (prawie jak t. 17, tylko oktawa w l.r.)      Tu pusta klisza 

h1, b1 i b w Wfkor 

!!!    2 bemole na 2: w pr.r. i w l.r. + kaso h1 na 3 w pr.r.

b1 i b w Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!    TGTU (2 bemole: na 1 w pr.r. i na 2 w l.r. + kaso h1 na 3 w pr.r.)
..

Wersja KLI bez akordu neapolitańskiego została zmieniona przez Chopina w Ao, ale nie w podkładzie do Wf (inaczej niż w analog. t. 17). Dopiero w Wfkor Chopin dopisał bemole obniżające h na b i h1 na b1, jednak oba znaki postawione zostały na 2. mierze taktu, tak jakby w 1. akordzie miało jeszcze brzmieć h1. Była to prawdopodobnie pomyłka, gdyż w jednej z następnych korekt Chopin dodał  także na początku taktu (zbędny  na 2. mierze taktu usunięto tylko w Wn3 i następnych Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Zmiany akompaniamentu

t. 46

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Źródła różnią się liczbą oktaw zapisanych skrótowo przy użyciu 8: trzy w KLI, druga i trzecia w Ao, trzecia w Wf. Zarówno w Wn, jak i w Wa całkowicie zrezygnowano ze stosowania skrótów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Skrótowy zapis oktaw

t. 48

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Określenie dim. w Ao pojawia się wraz z oznaczoną w tym rękopisie zmianą artykulacji dolnego głosu pr.r.
W Wn użyto dłuższej formy skrótu: dimin.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn