mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

e-moll w KLI (interpretacja) i Ao

!!!   miniat: 6 szesnastek, obie 5-linie, tekst l.r. KLI.       Tu TGTU (kaso g2)

e-moll w Wf (→Wa2→Wa3)

!!!   TGTU

E-dur w Wn1

!!!    bez kaso g2, za to #gis1 w l.r.  (miniat rytm l.r. TGTU)

E-dur w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4

!!!    # gis2, za to #gis1 w l.r.  (miniat rytm l.r. TGTU)
..

Na 2. mierze taktu podajemy w pr.r. akord e-moll (z  przed g2) według Wf (→Wa2→Wa3) i Ao. Kasownika tego nie ma jednak w Wfkor, ani nie było go w egzemplarzu służącym za podkład Wn. Aby uniknąć niezgodności trybu między partiami obu rąk, adiustator Wn1 zdecydował się na dodanie  podwyższającego g1 na gis1 w l.r. W Wn2 i dalszych dodano jeszcze  przed gis2 w pr.r. Te dowolne zmiany wprowadzono także w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W rękopisach nie ma ostrzegawczych kasowników przed pierwszymi dwiema szesnastkami górnego głosu. W Wf (→Wn,Wa) występuje znak przed e2, a w Wn i Wa4 dodano  także przed f2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 8

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez określenia w KLI, Ao i Wn4 (→Wn5)

!!!   miniat: 2. miara, tyko górna 5-linia, bez palcowania.    Tu pusto

dim. w Wf (→Wa,Wn1→Wn2→Wn3)
..

W tekście głównym podajemy określenie dim. wpisane przez Chopina w Wfkor (→Wf→Wa). W Wn1 (→Wn2→Wn3) użyto rozszerzonej formy dimin., a w późniejszych Wn określenie pominięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 9-13

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Kasowniki przywracające a1, d2 i f2 w t. 9 i 13 notowane są w części źródeł niedokładnie. W KLI nie ma ich wcale, choć w t. 13 znak przywracający d2 znajduje się przed ostatnią szesnastką dolnego głosu. W Wfkor Chopin dopisał je tylko w t. 9, ale ostatecznie w Wf (→Wa2) dodał także  przywracający f2 w t. 13. W Wn1 brak tylko znaku przywracającego d2 w t. 13. Pozostałe źródła mają poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy KLI

t. 9-13

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez określenia w KLI, Ao i Wf (→Wa,Wn1→Wn2→Wn3)

w Wn4 (→Wn5)
..

Tak jak w t. 5, określenie  w t. 9 i 13 jest dodatkiem adiustatora Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn