Zagadnienia : Błędy Wa
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 44
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Zdaniem redakcji znak wpisany przez Chopina w Wfkor jest akcentem długim, tak jak w analogicznym t. 17. Niewątpliwy akcent długi znajduje się też w Ao. W Wf (→Wn1→Wn2) znak odczytano jako widełki , czego w tym wypadku nie można zresztą uważać za niedokładność. W Wa2 i Wn3 (→Wn4→Wn5) znak pominięto, a w Wa3 (→Wa4) dodano akcent długi (!?). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn |
||||
t. 44-45
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Łuk nad akordami na 2. i 3. mierze t. 44 został dopisany przez Chopina w Wfkor (→Wf→Wn); znajduje się także w Ao. W Wa2 znak przeoczono, co poprawiono z nawiązką w Wa3 (→Wa4), dodając jeszcze łuk łączący kwintę na końcu t. 44 z oktawą na początku t. 45. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa |
||||
t. 45-46
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W KLI nie ma kasowników przywracających a1 i d2 w t. 45, oraz a2 i d3 w t. 46. Te oczywiste błędy Chopin poprawił w Wfkor. Znaki – oprócz pierwszego – przeoczono w Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI |
||||
t. 49
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Brak w Wa ostatniej cyfry palcowania jest prawdopodobnie wynikiem przeoczenia sztycharza. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa |
||||
t. 49
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Akcent w Wf (→Wn) trzeba uznać za krótki. Nie zachował się jednak żaden rękopiśmienny przekaz tego znaku, co nakazuje ostrożność w jego interpretacji. Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsze jest tu użycie przez Chopina akcentu długiego. Znak pominięto w Wa2, co uzupełniono w późniejszych nakładach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »