mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 26

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W rękopisach nie ma  ostrzegawczego przed g2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 27

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI i Wfkor nie ma znaków chromatycznych przed kwartą dolnego głosu, co jest z pewnością pomyłką.
KLI i Wf (→Wn1→Wn2→Wn3, →Wa) mają niepotrzebny  przed b2 w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI

t. 27

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W jednej z ostatnich korekt Wf oktawę A-a po­przedzono kasownikami, mało tu uzasadnionymi. Znaki zostały dodane – przez Chopina, a może współpracującego z nim adiustatora – prawdo­po­dobnie razem z niezbędnym  przywracającym a2 na 12. szesnastce; możliwe, że właśnie to zasugerowało osobę wprowadzającą poprawki. Kasowników nie ma w rękopisach, usunięto je także w Wn4 (→Wn5). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 27

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Źródła świadczą o wahaniu Chopina, jeśli chodzi o pisownię 3. szesnastki na 2. i 3. mierze taktu. Najdobitniej widać to w Ao, w którym wyraźne ślady poprawek można dostrzec w 2. grupie nut, a prawdopodobne – w trzeciej. W przypadku pierwszej z tych poprawek, najprawdopodobniej as2 zostało zmienione na gis2, jednak na fotografii dostępnej redakcji mUltimate Chopin nie można z całą pewnością stwierdzić, jaki był kierunek zmian. Rezultat ewentualnej drugiej poprawki nie ulega wątpliwości – gis2.
W pozostałych źródłach różnica dotyczy tylko 7. nuty, która w KLI zapisana jest jako gis2, a w Wf (→Wn,Wa) – jako as2. Wahanie to było prawdopodobnie przyczyną braku w Wfkor kasownika przywracającego a2 w 3. grupie szesnastek (dodanego w jednej z późniejszych korekt).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf

t. 27-28

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI ostatnia miara t. 27 i 1. połowa t. 28 zapisane są w partii pr.r. z użyciem przenośnika oktawowego, który jednak urywa się na końcu t. 27. Mechaniczna pomyłka kopisty nie ulega tu najmniejszej wątpliwości, brak jest bowiem terminu loco, którym oznaczano wówczas powrót do zapisanej wysokości. Kontekst muzyczny wskazuje również niedwuznacznie miejsce, w którym przenośnik miał sie kończyć. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI