Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 10-14

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

Jako 8. szesnastkę w t. 10 i 14 KLI ma błędnie c3. W t. 10 c3 było początkowo wydrukowane także w Wfkor, w którym jednak Chopin poprawił je na d3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI

t. 10-14

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W t. 10 i 14 w jednej z ostatnich korekt Wf (→Wn,Wa) dodano kasowniki ostrzegawcze przed c2 w ostatnim akordzie taktu. Zdaniem redakcji, znaki w tych miejscach nie są uzasadnione.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 10-14

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez  w KLI

!!!   miniat=t.2-6.    Tu pusta klisza

Kasowniki w AoWf (→Wn,Wa

!!!    TGTU (kaso x2, t. 10 i 14) miniat=t. 2-6

..

Brak  przywracającego h2 na przedostatniej szesnastce t. 10 i 14 to zapewne niedokładność pisowni KLI. Chopin wpisał oba znaki prawdopodobnie jeszcze w rękopiśmiennym podkładzie dla Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI

t. 11

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez określeń w KLI i Ao

!!!   miniat: pasek z napisem.      Tu pusto

Wf (→Wn,Wa

!!!!!!!!   NOWE TGTU sempre legato trochę wyżej, żeby palcowanie Wa się zmieściło   !!!!!!!!

..

W tekście głównym podajemy sempre legato powtórzone tu przez Chopina w Wfkor (→WfWn,Wa) prawdopodobnie ze względu na rozpoczęcie w Wf nowej strony. Por. t. 19-21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 11-12

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat= t. 3-4.    Tu=TGTU (same 16-ki)

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę

..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu