Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 17
- Następna »
t. 13
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W A w połowie taktu wpisany był pierwotnie półnutowy akord c-g-e1, skreślony następnie i zastąpiony pauzą. Ostatecznie, korygując Wf (→Wn,Wa) Chopin nadał początkowej kwincie wartość całej nuty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 14
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Źródła świadczą o wahaniu Chopina, jeśli chodzi o palcowanie tego taktu. Ze wskazówek w A i WfD wynika dla 1. grupy szesnastek kolejność palców 5215, natomiast Wf (→Wn,Wa) podaje 5125. Ani A, ani WfD nie określają natomiast, jak palcować dwie następne grupy szesnastek – może to być zarówno 4215, jak i 4125. W tekście głównym przyjmujemy rozwiązanie wariantowe, w którym zestawiamy cyfry występujące w źródłach. Dodatkowo proponujemy notację, uwzględniającą wszystkie możliwości aplikatury wynikające z różnych interpretacji tych zapisów źródłowych, które nie determinują palcowania w 2. i 3. grupie szesnastek. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 15-16
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Palcowanie l.r. zostało dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa) – tylko 1. palec nad f w t. 16 jest wpisany w A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 15-27
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Jedyną wskazówką dotyczącą pedalizacji w A jest znak na początku t. 15. Pozostałe oznaczenia zostały dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału |
||||||||||
t. 19-23
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Łuki w A, mimo że dopisywane fragmentami, niewątpliwie mają tworzyć jeden, ciągły łuk, biegnący od początku t. 16 do połowy t. 23. Jednak w Wf (→Wn,Wa) łuki pomiędzy t. 19 i 20 są wyraźnie rozdzielone. Nic też nie wskazuje na to, by pominięta w Wf (→Wn1) z pewnością przez nieuwagę kontynuacja łuku w t. 21 miała być połączona z łukiem rozpoczynającym się w t. 22 (w Wa i późniejszych Wn łuk w t. 20 zakończono na ostatniej nucie). Rozbieżność trudno przypisać wyłącznie nieuwadze sztycharza, z drugiej jednak strony nie ma też pewności, czego dotyczyła ewentualna Chopinowska korekta łuków, czy kompozytor rzeczywiście chciał zrezygnować z jednego łuku i podzielić go na dwutaktowe odcinki. W tej sytuacji w tekście głównym podajemy na pewno autentyczne łukowanie A, z zastrzeżeniem, że najpóźniejszą decyzją Chopina mogły być podzielone łuki wydań. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 17
- Następna »