Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 66

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

Mniej prawdopodobne odczytanie łuku Wf1

!!!   [miniat : ten takt, obie 5-linie, bez pedału, w miniaturach układ graficzny 2. połowy taktu TGTU oprócz ostatniej (war 40), gdzie układ graficzny Wn.

Tu łuk górą do ostatniej ósemki

Bardziej prawdopodobne odczytanie łuku Wf1

!!!   [łuk górą do kontynuacji = TGTU (nowe)]

Łuk Wf2 i Wa1

!!!   [dołem do ost ósemki]

Łuki Wn i Wa2

!!!   [całotaktowy łuk dołem + łuk górą od gis1 do kontynuacji]

..

Koniec łuku w Wf1 jest, zdaniem redakcji, wydrukowany niedokładnie – łuk w znajdującym się w nowej linii t. 67 sugeruje kontynuację z poprzedniego taktu. Zarówno w Wf2, jak i w Wa uznano jednak za prawidłowy zasięg łuku w t. 66. W wydaniach tych przeniesiono też cały znak pod nuty, co jest niemal na pewno sprzeczne z pisownią [A1]. Łuki Wn przedstawiają zapewne nieco odmienną redakcję tego miejsca w [A2]. Wersja Wa2 jest kompilacją notacji Wa1 i Wn.
W tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobne odczytanie łuku Wf1, wersję tę uważamy za najbliższą pisowni autentycznej spośród wszystkich wersji źródłowych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf

t. 67

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

..

Łuki pr.r. mają w źródłach trzy wersje, z których tylko jedna – kontynuacja łuku z t. 66 – jest zdaniem redakcji autentyczna. Ze względu na konieczność skoordynowania wersji łuków z wersjami rytmu 1. połowy taktu, warianty łukowania uwzględnione są w uwadze dotyczącej rytmu.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf

t. 67

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

 w Wf (→Wa1)

!!!   [6 ósemek tego taktu, obie pięciolinie.

Tu  na początku taktu, na środku między 5-liniami]

Wn

!!!   [jak TGTU ale pod l.r.]

Dwa  w Wa2

!!!   [tam gdzie Wf i tam gdzie Wn]

Propozycja redakcji

!!!   [TGTU]

..

Biorąc pod uwagę crescendo w t. 63-66, różne umiejscowienie znaku  w Wf i Wn trzeba uznać za istotne. Nie mając pewności, czy miejsce znaku w Wn rzeczywiście odpowiada pisowni autografu, w tekście głównym przenosimy  pomiędzy pięciolinię (nie zmienia to obszaru jego działania). W Wa2 skompilowano określenia Wf (→Wa1) i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 70-74

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

Notacja rytmiczna Wf

!!!   [miniat : druga połowa taktu, tylko góra bez łuku i wideł.

Tu laska między nutami 1. oktawy po lewej i bez wydzielenia 3. ósemki w obu taktach]

Wn

!!!   [grupa ósemek z laskami i wiązaniem do góry + w 1. oktawie dolna nuta z laską w dół]

Wa

!!!   [TGTU bez dodanych lasek na e2 i d2]

Propozycja redakcji

!!!   [TGTU]

..

W tekście głównym uprecyzyjniamy pisownię 2. połowy t. 70 i 74 na wzór niewątpliwie prawidłowej i dokładnej notacji Wf1 w t. 8 i Wn w t. 22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 73

Utwór: op. 45, Preludium cis-moll

..

Pominięty w Wf1  przed ostatnią ósemką uzupełniono w Wf2 i Wa. Także Wn ma poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf