mUltimate Chopin

WN 17, Polonez B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wp

t. 10-11

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

KJ, odczyt dosłowny

!!!   miniat : tylko dolna 5-linia; od 3 w t. 10 (trochę przed, żeby było widać kawałek ligi do f) i cały t. 11. Tu wersja transkrypcja

KJ, interpretacja

!!!   wersja redakcja

WF

!!!   Tak jak w źródle, liga f w t. 10 dołem.

Wp, interpretacja

!!!   TGTU
..

W tekście głównym podajemy niewątpliwie późniejszą wersję akompaniamentu zapisaną – z drobnymi niedokładnościami – w Wp. Nowy rysunek akompaniamentu w tej wersji opatrzony został – zapewne przez Chopina – łukami i określeniem legato. Tekst WF jest uprecyzyjnionym zapisem wcześniejszej wersji, zanotowanej w częściowo roboczej formie także w KJ. W tym ostatnim rękopisie zwracają uwagę trzy dodatkowe nuty, których znaczenie i związek z pozostałą częścią zapisu nie jest jasny. Mógłby to być np. szkic projektowanej przez Chopina nowej wersji linii basu w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Niedokładności Wp

t. 13-14

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez znaków w KJ i Wp

!!!   miniat : ostatnia ósemka pr.r. w t. 13. Tu pusta klisza

Akcenty w Wp

!!!   TGTU = 2 normalne akcenty pionowe (daszki)
..

W tekście głównym podajemy akcenty według Wp. Znak w t. 13 jest wprawdzie niejasny, ale kontekst muzyczny i "połowiczne" podobieństwo do niebudzącego wątpliwości akcentu w t. 14, pozwalają widzieć w nim niedokładnie wydrukowany akcent pionowy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty pionowe , Niedokładności Wp

t. 14

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez łuku w KJ

!!!   miniat : na wzór tej z t. 13. Tu pusta klisza

Łuk WF

!!!   od początku taktu do g3-b3

Łuk Wp

!!!   od 2. tercji. Koniec jak TGTU

Propozycja redakcji 

!!!   TGTU
..

Ze względu na niewielkie odległości między nutami moment rozpoczęcia łuku nie jest w Wp jasny. W tekście głównym przyjmujemy łuk od początku taktu, tak jak w analogicznym t. 13. Tak też wydrukowano to w WF, w których jednak koniec łuku dociągnięty jest aż do tercji g3-b3. Ta ostatnia różnica nie ma zresztą praktycznego znaczenia.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wp

t. 15

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Bez dolnego głosu w KJ

!!!   miniat : ostatnia miara taktu, tylko górna 5-linia. Tu tylko górny głos, laski w górę

Dwa głosy w WF

!!!   TGTU

Dwa głosy w Wp

!!!   es1 dolnego głosu pod c2 górnego
..

Brak dolnego głosu w KJ jest z pewnością przeoczeniem kopistki. Sposób podpisania w Wp ostatnich nut sugeruje równoczesne uderzenie seksty es1-c2, co mogłoby odpowiadać intencji Chopina, gdyby wydanie to wiernie oddało tu pisownię [A]. Ponieważ taki rytm dolnego głosu można było łatwo zapisać jako , uważamy notację Wp za niedokładną i podpisujemy nuty zgodnie z ich wartościami rytmicznymi.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KJ , Niedokładności Wp

t. 19

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ nie ma  obniżającego a3 na as3, co jest niewątpliwym błędem; w kopii tej brakuje też odpowiedniego znaku przed as2. Przed tą ostatnią nutą bemola nie ma również w Wp, co może odpowiadać notacji [A], gdyż Chopin często rozciągał obowiązywanie przygodnych znaków chromatycznych na całe tego typu pasaże lub gamy.

To samo dotyczy t. 46, oznaczonego w tych źródłach jako powtórzenie t. 19.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KJ , Niedokładności Wp