- « Poprzednia
- 1
- …
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- …
- 118
- Następna »
t. 32
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Źródła powiązane z wcześniejszym autografem mają w kilku miejscach określenia ten. Trudno przy tym stwierdzić, jak doszło do różnic między KJ a WF (patrz też t. 34), w grę wchodzą ewentualne zmiany i uzupełnienia dokonywane przez Fontanę oraz pomyłki. W [A] (→Wp) Chopin najwyraźniej zrezygnował z tych określeń, toteż nie uwzględniamy ich w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||
t. 32
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W tekście głównym podajemy znajdujące się tylko w Wp. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||
t. 32-34
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Pary akordów na przejściu t. 32-33 i 33-34 podajemy w notacji Wp. W źródłach powiązanych z wcześniejszym autografem – KJ i WF – brzmienie nut c1 nie jest przedłużone do następnego taktu, a każda para akordów połączona jest belką wiązania ósemkowego (z wyjątkiem WnF w t. 32-33). Inaczej też usytuowano łuki łączące te pary akordów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||
t. 32-33
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
W tekście głównym podajemy akcenty długie na podstawie Wp. W KJ nie ma żadnych znaków, w WF są akcenty krótkie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||
t. 32-34
|
Utwór: WN 17, Polonez B-dur
..
Zarówno w KJ, jak i w WF pary akordów na przejściu t. 32-33 i 33-34 są połączone jednym łukiem. W Wp zastosowano specjalną pisownię, w której trzy łuki łączą odpowiadające sobie trzy składniki akordów każdej pary (dolny jest łukiem przetrzymującym c1). Ponieważ tego rodzaju pisownia była stosowana przez Chopina, zwłaszcza we wczesńiejszych utworach, podajemy ją w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- …
- 118
- Następna »