op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
WN 17, Polonez B-dur
Zarówno w KJ, jak i w WF pary akordów na przejściu t. 32-33 i 33-34 są połączone jednym łukiem. W Wp zastosowano specjalną pisownię, w której trzy łuki łączą odpowiadające sobie trzy składniki akordów każdej pary (dolny jest łukiem przetrzymującym c1). Ponieważ tego rodzaju pisownia była stosowana przez Chopina, zwłaszcza we wczesńiejszych utworach, podajemy ją w tekście głównym.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Łuki
