Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 37

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

f-d1 w KJ

f-d1 w WfF

!!!   dwugłosowo: półnuta f z ligą wstecz i 4 ósemki nad nią. Ponadto pod tą ligą (i pod 5-linią), jeszcze w t. 36 * odsyłacza + uwaga u dołu strony na prawo od paginy: Łuk przetrzymujący znajduje się tylko w wypisanym nutami Da Capo. A tie between the two is found only in the written out Da Capo section.

f-d1 w WnF (bez łuku)

!!!   miniat i klisza jak WfF, tylko bez łuku

b-d1 w Wp

!!!   TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

!!!   notacja jak TGTU, ale basowa nuta = f z ligą wstecz (wersja wariantu z drukowanego tomu WN)

..

We wcześniejszych źródłach akompaniament nie odbiega tu zasadniczo od tego, który występuje w analogicznym t. 10 (w WF przetrzymanie półnuty f z poprzedniego taktu oznaczone jest niedokładnie ​– odpowiedni łuk znajduje się tylko w WfF w t. 36(r)-37(r), w wypisanym nutami Da Capo). Natomiast Wp ma jako nutę basową b, a nie jak poprzednio półnutę f (przetrzymaną z poprzedniego taktu). Zdaniem redakcji, nie jest pewne, czy wersja ta rzeczywiście była zamierzona przez Chopina: mógł on wpisać tu omyłkowo pierwotną wersję t. 38 (=11).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 37

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

Akord w KJ

!!!   miniat: 3. miara taktu, tylko l.r. Tu 2 ósemki z laskami w dół: f-a-es1 i f1. W pierwszej nuta basowa (f) z łukiem do poprzedniego f (na początku taktu).

Akord z WF

!!!   jak KJ, ale na 5. ósemce taktu tylko f-a jako ósemka, górne es1 jako ćwierćnuta z laską w górę

Tercja w Wp

!!!   a-c1 i f1 jako 2 ósemki z laskami w dół

Propozycja redakcji

!!!   TGTU

..

Zarówno KJ, jak i WF mają na 3. mierze taktu akord f-a-es1, różnią się natomiast wartościami rytmicznymi – w KJ wszystkie składniki akordu mają wartość ósemek, zaś w WF górne es1 jest ćwierćnutą. W Wp widzimy uproszczony zapis wersji analogicznego t. 10 (tercja a-c1). Zdaniem redakcji, jest to prawdopodobnie wynik niestaranności Chopina, który pisząc [A] miał już w tym miejscu świadomość powtarzania tekstu zapisanego wcześniej (por. inną uwagę w tym takcie).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 37

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

..

W KJ zarówno a1 w grupie szesnastek pr.r., jak i a w akordzie l.r. na 3. mierze taktu są opatrzone kasownikami. Ilustruje to Chopinowską skłonność do podkreślania znakami przygodnymi 7. stopnia skali majorowej, mimo właściwego oznaczenia przykluczowego.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 38

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

KJ

!!!   miniat: ten takt, dolna 5-linia. Tr=jak w źródle (same ósemki, laski w dół, wiązania 4+2; bez skreślonej nuty). Red= to samo tylko główka b półnutowa na początku .

WF

!!!   miniat i klisza jak w t. 10-11, z pominięciem części dotyczącej t. 10

Wp, interpretacja

!!!   tr=pusta klisza, red=TGTU

..

We wcześniejszych źródłach wypisana jest wersja zbliżona do wersji analogicznego t. 11 (KJ) lub identyczna z nią (WF). W tekście głównym podajemy wyraźnie odmienną wersję Wp, powtórzoną z t. 11 (t. 38 jest pierwszym z oznaczonych jako Dal Segno).

W KJ zwraca uwagę skreślenie nuty f na 3. mierze taktu, dokonane w sposób znany z Chopinowskich poprawek w egzemplarzach lekcyjnych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wp

t. 39

Utwór: WN 17, Polonez B-dur

KJ

!!!   miniat jak w t.12, ale tu drobne nutki z jedną beleczką (ósemki). Na kliszy też.

WF

!!!  dokładnie jak t. 12

Wp

!!!   tr=puste, miniat=t. 12, red=TGTU

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach