Wcześniejsze rozpoczęcie w Wn (→Wf→Wa) łuku w t. 58 wydaje się być zbyt daleko idącą interpretacją łuku A, który nie wykracza poza kreskę taktową. Kwestię tę omawiamy dokładniej w t. 60.
Przeniesienie łuków pod akordy pr.r., rutynowy zabieg ówczesnych sztycharzy, tylko pozornie nie wpływa na ich znaczenie. W notacji Chopinowskiej łuki nad pr.r. mogą w jednorodnej rytmicznie, homofonicznej fakturze dotyczyć także l.r. Podobnie, łuki nad akordami dotyczą zarówno całych akordów, jak i górnego głosu. Oba te niuanse znaczeniowe stają się nieuchwytne po przeniesieniu łuków.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wf
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji