mUltimate Chopin

WN 55, Walc f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 13-17

Utwór: WN 55, Walc f-moll

jeden łuk, koniec w t. 16 w AO, AR, AR, AK, KC (odczyt dosłowny)

jeden łuk, koniec w t. 17 w AO, AR, AE (→KX), AK, KC (interpretacja kontekstowa)

trzy łuki w AG (→KY)
..

W większości autografów oraz KX i KC zanotowany jest jeden łuk na przestrzeni t. 13-17. Zakończenie łuku jest nieprecyzyjne: w żadnym autografie Chopin nie dociągnął go do b1 na 1. miarę t. 17, gdzie wyraźnie kończy się fraza muzyczna, pozostawiając go albo zawieszonym pod koniec t. 16 (AK), bądź kończąc go równo z kreską taktową na przełomie t. 16/17 (pozostałe autografy). Podobnie niejednoznaczny koniec łuku zapisał kopista KC. Jedynie KX ma łuk dociągnięty do b1. W wersji redakcyjnej wszystkie łuki prowadzimy do b1 w t. 17.
AG (→KY) ma zanotowane trzy łuki. Ostatni kończy się w t. 16, a na b1 w t. 17 zapisany jest klinik bądź staccato (patrz: kolejna adnotacja). 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 14

Utwór: WN 55, Walc f-moll

..

W KC nie ma kasownika przy des2 - jest to oczywisty błąd kopisty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 14

Utwór: WN 55, Walc f-moll

AO, AR, AE (→KX), AK, AG (→KY), KC

F
..

W F pojawia się odmienna od autografów wersja l.r. z przetrzymanym B w dolnym głosie i trójdźwiękami g-b-es1 na 2. i 3. miarę. Wzmocnienie 2. i 3. miary l.r. poprzez dodanie b do seksty g-es1 jest zapewne adiustacją Fontany. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 14

Utwór: WN 55, Walc f-moll

bez widełek w AO, AR, AE, AK, AG, KC i Wp

diminuendo w WfF i WnF
..

Widełki diminuendo występują tylko w wydaniach (WfF i WnF), są z pewnością aduistacją Fontany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 15

Utwór: WN 55, Walc f-moll

AO, AR, AE, AK, AG, KC

F
..

F ma inne zakończenie frazy, z przednutką d2 i zakończeniem na dźwięku b1. Identyczny przebieg melodyczny ma również kolejny takt. Autentyczność tej melodii wydaje się niewątpliwa - podobny zwrot jest np. w Sostenuto WN 53. Może to być zatem pierwsza redakcja tego fragmentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach