WnF
porównaj
t. 20
Akompaniament na 2. i 3. ćwierćnucie taktu występuje w dwóch głównych wersjach. Rękopisy jako 2. ćwierćnutę mają sekstę b-g1, a e1 na 3. ćwierćnucie przydzielone jest do pr.r. W F na 2. ćwierćnucie pojawia się tercja g-b, a e1 na 3. ćwierćnucie przydzielone jest do l.r. W obu wersjach niektóre źródła mają arpeggio na 3. ćwierćnucie (w pr.r. lub l.r.).
AR ma - najprawdopodobniej - dopisane ołówkiem arpeggio; być może jest to dopisek lekcyjny.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Ozdobniki