Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 249-253

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Bez znaków w A

! miniat: wycinek.               Tu bez kliszy 

Akcenty długie w Wn

wycinek kombi.             7 akcentów długich EZnieU

Krótkie akcenty w Wf, Wa i Ww

jak war_22 tylko krótkie

..

Akcenty długie dodane w Wn są, ogólnie rzecz biorąc, uzasadnione – Chopin wskazał tego rodzaju wykonanie w poprzednich dwóch czterotaktach, a także w t. 40-55. Używał przy tym – w różnych kombinacjach – akcentów długich, krótkich i pionowych oraz znaków . Z tego względu, mimo że w omawianych taktach sam fakt akcentowania wynika z poprzednich fraz, trudno powiedzieć, jakie znaki zostałyby użyte tutaj i przy których akordach, toteż w tekście głównym ani nie uwzględniamy akcentów Wn, ani nie proponujemy własnych.
W pozostałych wydaniach akcenty Wn odtworzono niedokładnie, nadając im postać akcentów krótkich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności Ww

t. 249-250

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Ciągły łuk w A (→WnWf,Wa)

! miniat: wycinek, 2. połowa 253 + 1. połowa 254, tylko górna 5-linia.                  EZTU lewy koniec

Łuki rozdzielone w Ww

EZnieU = łuk + lewy koniec

..

Rozdzielenie łuków w Ww to przypuszczalnie niedokładność związana z przejściem do nowej linii.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Ww

t. 250-253

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

Przed 1. ósemką t. 250 i 253 nie ma w A znaków chromatycznych. W tekście głównym dodajemy potrzebne w tym kontekście ostrzegawcze bemole. W t. 250 znak dodano także w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 252

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Akordy bez h w A

! miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, wycinek.           EZTU

Akordy z h w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU

..

Obie wersje są od strony brzmieniowej i pianistycznej równorzędne. Nie jest zatem na pierwszy rzut oka jasne, dlaczego Chopin miałby rezygnować z powtarzania akordu bez zmian, jak jest we wszystkich analogicznych miejscach (pominięcie dolnej nuty na końcu t. 248 wynika z wysokiej pozycji figuracji l.r.). Z drugiej strony, wersja A nie jest pomyłką powstałą na etapie pisania tego rękopisu – wszystkie akordy w tym takcie zostały w tej postaci zaplanowane przez piszącego. Świadczy o tym różnica poziomu, na którym są umieszczone linie dodane – w akordach bez h położone są niżej niż w poprzednich, tak że nie ma miejsca na wpisanie tej nuty. Nie wyklucza to całkowicie możliwości pomyłki Chopina, gdyż mogła ona się zdarzyć wcześniej, na etapie autografu roboczego (zaginionego), np. przy wprowadzaniu ewentualnych poprawek. W tekście głównym zachowujemy wersję A, gdyż Chopin mógł tu chcieć nawiązać do akordu na przejściu t. 149-150. Wersję wydań, nieodbiegającą regularnością od pozostałych analogicznych fragmentów, można więc uważać za dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A

t. 252-253

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do 4. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, t. 252 + ćwierćnuta 253, tylko górna 5-linia.             EZnieU1 

Łuk do as3 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU prawy koniec

Łuk do t. 253, propozycja redakcji

EZTU prawy koniec

..

Łuk w A jest z pewnością niedokładny, gdyż dochodzi tylko do f3 – por. zakończenia analogicznych łuków w t. 244-245 i 248-249. W tekście głównym proponujemy zatem wzorowany na tamtych łuk do g3 w t. 253. W Wn (→Wf,Wa,Ww) łuk zadiustowano w sposób rutynowy, przedłużając go do końca taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn