mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 148-149

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A nie ma kilku znaków chromatycznych przed nutami, których alteracje były już oznaczone w innej oktawie – bemole ges1, ges2, ges w t. 148 i kasowniki A i a1 w t. 149. Znaki dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww).
W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach  przed As na początku t. 149. W Wn (→Wf,Wa,Ww) dodano do niego jeszcze  as.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Ostatni znak przykluczowy , Niedokładności A

t. 148-149

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Akcenty długie w A

! miniat: wycinek jw.                 TGTU = 2 akc. dług. 

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU = 2 widły
..

W A znaki  są w tych taktach o połowę krótsze niż w t. 147 i mają niewątpliwie charakter akcentów długich. W Wn (→Wf,Wa,Ww) uznano je za tożsame ze znakiem w t. 147, co zdaniem redakcji, nie odpowiada zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 150

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

g1(2) i ges2 w źródłach

! miniat: wycinek, ten takt.                   EZnieU = bemol ges2 7. ósemka

ges1(2) i ges2 proponowane przez redakcję

TGTU
..

Brak bemoli obniżających g2(1) na ges2(1) na początku 2. połowy taktu (a przynajmniej jednego z nich, gdyż Chopin często zadowalał się jednym znakiem dla kilku nut tej samej nazwy położonych w różnych oktawach) to niemal na pewno pomyłka Chopina. Wskazuje na to porównanie z t. 146, którego omawiany takt jest wariacyjnym powtórzeniem i w którym nuty g z pewnością nie występują. Przy tym nie jest to chwilowa zbieżność, gdyż cały czterotakt t. 150-153 jest od strony harmonicznej powtórzeniem utrzymanych w tonacji es-moll t. 146-149.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 150

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W tekście głównym uwzględniamy ostrzegawczy  przed as1 dodany w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 151-152

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek jw.               EZnieU

Łuk A (interpre­tacja kontekstowa→Wn→Wa,Ww)

EZTU

Łuk Wf

EZnieU1
..

Zakończenie łuku A w t. 153 jest z pewnością niedokładne. W tekście głównym akceptujemy jego interpretację przyjętą w Wn (→Wa,Ww). Późniejsze rozpoczęcie łuku w Wf to zapewne pomyłka sztycharza. Łuk ten wraz z łukiem w t. 150 niewątpliwie oznaczają nieprzerwane legato całego pochodu ósemek, gdyż w podobnych kontekstach często uważano wypadające na mocnych częściach taktu podziały łuków za nieistotne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn