Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 32

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

3 łuki w A (możliwa interpretacja→WnWf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek A, te 2 akordy, tylko górna 5-linia.          EZnieU

2 łuki w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek TGTU.        Tu bez kliszy 

..

Pomiędzy 3. a 4. akordem A ma 3 łuki o jednakowym kształcie, sugerującym motyw wznoszącej sekundy. Środkowy z nich wpisany jest na wysokości f1, tak iż odczytany dosłownie nie dotyczy żadnych nut. Można to uznać za niedokładność i przypisać ten łuk do as1, jak to zrobiono w Wn (→Wf,Wa,Ww). Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna jest jednak pomyłka Chopina, który wpisał o jeden łuk za dużo, lub niedokończona poprawka niedokładnego łuku, który po napisaniu właściwego (dolnego) miał zostać usunięty, czego Chopin ostatecznie nie zrobił. Tego typu niezamierzone pozostawienie znaku miało niemal na pewno miejsce np. w I cz. Sonaty, w t. 179. W tekście głównym podajemy zatem tylko dwa łuki, tak jak to Chopin oznaczył w t. 1.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 33-34

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Łuk w 1. części t. 33 w źródłach

! miniat: wycinek, EZTU t. 33

2 łuki w t. 33-34 alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.                   EZnieU

..

Brak łuków l.r. w drugiej części t. 33 i w t. 34 może wynikać z przyczyn graficznych – Chopin przypuszczalnie przestał w A rysować łuk w t. 33, widząc, że doprowadzenie go do końca taktu nie będzie możliwe z powodu znaków  pod partią pr.r. Podobnie w t. 34, ewentualny łuk nad ósemkami l.r. musiałby przecinać widełki dynamiczne pr.r., co mogło utrudnić prawidłowe odczytanie rękopisu. W tekście głównym pozostawiamy wersję źródeł, gdyż mimo braku łuków akompaniament wykazuje zbyt duże podobieństwo fakturalne do poprzednich, podobnych figur, by można było myśleć o artykulacji innej niż wskazane tam legato.
Łuki naszej alternatywnej propozycji wzorowane są na analogicznych t. 14 i 16.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 37

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Łuk do 9. ósemki w A (odczyt dosłowny) i Wa

! miniat: wycinek 4 ostatnie ósemki, tylko dolna 5-linia         EZnieU

Łuk do 10. ósemki w Wn (→Wf,Ww)

! miniat: wycinek Wf.                    EZTU

..

Odczytany dosłownie łuk A kończy się nad przedostatnią ósemką, co jest oczywistą niedokładnością (por. t. 14-16 czy 21-22), toteż w tekście głównym uwzględniamy jego interpretację przyjętą w Wn (→Wf,Ww). Łuk Wa jest z pewnością niedokładny, a jego zgodność z zapisem A przypadkowa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa

t. 41

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. III

Łuki od f i h w A

! miniat: wycinek, ta para akordów, tylko dolna 5-linia.           EZnieU

Bez łuków w Wn (→Wf,Wa,Ww)

Łuki od d i h proponowane przez redakcję

EZTU

..

Łuki w A są mało widoczne, tak iż sztycharz Wn mógł je przeoczyć lub zlekceważyć. W tekście głównym dolny łuk prowadzimy od d, zgodnie z niewątpliwie staranniejszym zapisem w t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn