mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 40-42

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

..

Tak jak w t. 8-10, których te takty są niewypisanym powtórzeniem, Wa1 ma w partii l.r. taktów 41-42 pomyłkowo wydrukowany tekst t. 40-41 (bez większości oznaczeń wykonawczych). W Wa2 usterkę poprawiono.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 43

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Łuk do g w A

! miniat: wycinek, t. 11, tylko dolna 5-linia. 
tr puste;             red = EZTU = łuk górą i widły pod pięciolinią zrobić jak w t. 11

2 krótsze łuki w Wn (→Wf,Wa,Ww)

tr puste;                 red = EZnieU jak w t. 11
..

Tak jak w t. 11, którego omawiany takt jest niewypisanym powtórzeniem, w tekście głównym podajemy łuk A. Skrócenie i zdublowanie łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww) to dowolność sztycharza/adiustatora Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 54-55

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Łuki od t. 54 w A (→Wn→Wa,Ww)

! miniat: wycinek, od 3 w 54 do końca 55, tylko górna 5-linia.                 TGTU = łuk 54-55

Łuki od t. 55 w Wf

pr.r. od ćwierćnuty b1, l.r. od ges
..

Późniejsze rozpoczęcie łuków w partiach obu rąk raczej nie było przypadkowym błędem sztycharza Wf. Trudno jednak wskazać powód tej adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 71-72

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

f1 przetrzymane w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek.           TGTU = łuk przetrzymujący f1

f1 powtórzone w Wa

Tu bez kliszy 
..

W Wn (→Wf,Ww) oba łuki pr.r. odtworzono niedokładnie – brak ich dokończenia w t. 72, w nowej linii tekstu. W naszych transkrypcjach zapis ten interpretujemy jako zgodny z A. W Wa górny łuk odtworzono poprawnie, ale dolny, przetrzymujący f1 pominięto. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości pisownię A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Ww

t. 72-74

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

2 łuki w A

! miniat: wycinek.         TGTU = łuk i legatiss.

Ciągły łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU = łuk i legatiss.
..

Sąsiednie końce łuków na początku t. 73 są w A położone tak blisko, że nie można wykluczyć, że Chopin chciał je połączyć. Z drugiej strony, gdyby rzeczywiście tak było, kompozytor mógł po prostu narysować jeden łuk (pod nutami) względnie dodać drugi również pod nutami dla zaznaczenia ich ciągłości. Różnica umiejscowienia łuków sugeruje więc rozwiązanie przyjęte w tekście głównym, czyli 2 zachodzące łuki. Potwierdza to także układ głosów – ćwierćnuty w t. 73 wchodzą jako nowy, trzeci głos.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn