mUltimate Chopin

(op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 69-70

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

..

W tekście głównym pomijamy mało uzasadnione bemole ostrzegawcze występujące we wszystkich źródłach w t. 69 (przed ces1) i 70 (przed des1).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 69

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Akcent długi w A, możliwe odczytanie

! miniat: wycinek, grupa ósemek, tylko górna 5-linia.        TGTU = akcent długi 

Krótki akcent w Wn (→Wf,Wa)

zamiast długiego

Bez znaku w Ww
..

Znak akcentu jest w A dłuższy niż ten w t. 65, toteż odtwarzamy go jako akcent długi. Jest jednak zupełnie możliwe, że różnica ma przypadkowy charakter, a zgodna z zamysłem Chopina jest interpretacja przyjęta w Wn (→Wf,Wa).
Brak znaku w Ww to zapewne przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Ww

t. 69-72

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

Bez palcowania w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: kombi, tylko górna 5-linia = 2 miary 69 + od szesnastki 71 do akordu 72.             Tu bez kliszy 

Palcowanie w Wa

4 nad ćwierćnutą pr.r. 69 i 72 + 12 pod g1-as1 71
..

W tekście głównym nie uwzględniamy nieautentycznej aplikatury pr.r., dodanej w Wa w t. 69 i 71-72.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 71-72

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

f1 przetrzymane w A (→Wn→Wf,Ww)

! miniat: wycinek.           TGTU = łuk przetrzymujący f1

f1 powtórzone w Wa

Tu bez kliszy 
..

W Wn (→Wf,Ww) oba łuki pr.r. odtworzono niedokładnie – brak ich dokończenia w t. 72, w nowej linii tekstu. W naszych transkrypcjach zapis ten interpretujemy jako zgodny z A. W Wa górny łuk odtworzono poprawnie, ale dolny, przetrzymujący f1 pominięto. W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości pisownię A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Ww

t. 72-74

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. II

2 łuki w A

! miniat: wycinek.         TGTU = łuk i legatiss.

Ciągły łuk w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU = łuk i legatiss.
..

Sąsiednie końce łuków na początku t. 73 są w A położone tak blisko, że nie można wykluczyć, że Chopin chciał je połączyć. Z drugiej strony, gdyby rzeczywiście tak było, kompozytor mógł po prostu narysować jeden łuk (pod nutami) względnie dodać drugi również pod nutami dla zaznaczenia ich ciągłości. Różnica umiejscowienia łuków sugeruje więc rozwiązanie przyjęte w tekście głównym, czyli 2 zachodzące łuki. Potwierdza to także układ głosów – ćwierćnuty w t. 73 wchodzą jako nowy, trzeci głos.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn