WN 29, Walc e-moll

Jedyne źródło Walca oparte na rękopisie, najprawdopodobniej specjalnie przez wydawcę sporządzonej kopii [A] (zaginionego autografu). Zapewne w tej właśnie kopii dokonano adiustacji tekstu, obejmującej m.in.:

• wypisanie in extenso powtórzenia t. 89-112, w [A] niemal na pewno oznaczonego skrótowo, np. znakami repetycji;
• prawdopodobne uzupełnienia oznaczeń pedalizacyjnych, a być może także innych wskazówek interpretacyjnych.

Ponadto, jeśli [A] był autografem o roboczym charakterze, to zawierał przypuszczalnie także inne skrótowe zapisy (np. t. 17-23 i analog.), a nie zawierał większości oznaczeń wykonawczych, których autentyczność by­ła­by wówczas wątpliwa. Zdaniem redakcji jednak, [A] był raczej na tyle wykończony, by posłać go przyjacielowi, Tytusowi Woyciechowskiemu, na co wskazuje następujący fragment listu Chopina*, mogący odnosić się właśnie do tego Walca: "Miałem Ci posłać jeszcze nowego walca, tak dla zabawki, ale już na przyszły tydzień go odbierzesz."

Cytowany list ilustruje znany skądinąd zwyczaj młodego Chopina, by dzielić się z przyjaciółmi świeżo skomponowanymi, drobnymi utworami, toteż nawet jeśli nie odnosił się do tego Walca, uprawdopodabnia przypuszczenie, że [A] był w miarę wykończonym autografem-podarunkiem.

Wp1 zawiera szereg niewątpliwych błędów i niedokładności, jak np.:

• nielogiczna pisownia przednutek w t. 71 i 111,
• miejscami niekompletna pedalizacja, np. we wstępie, w t. 115-118 czy 124,
• niekonsekwentne oznaczenia artykulacyjne, wskazujące na prze­oczenia lub niedokładną pisownię, np. brak kropek staccato w t. 9 czy łuków w t. 115, 120 i 122,
• błąd tercjowy w t. 111/135. 

^* Do Tytusa Woyciechowskiego w Poturzynie, Warszawa 15 V 1830. Z listem tym skojarzył Walca Oskar Kolberg, który pod koniec 1879 r. próbował swoje przypu­szczenie zweryfikować, pisząc do Woyciechowskiego, adresat jednak nie żył już wówczas od kilku miesięcy. Mimo to wydaje się ono prawdopodobne:

• nie jest znany inny walc, który Chopin mógł mieć na myśli w tym liście;
• Polonez Ges WN 35, także ofiarowany w 1830 r. Woyciechowskiemu, został opublikowany przez firmę J. Kaufmanna, pierwszego wydawcę Walca;
• cechy stylistyczne utworu nie przeczą możliwości, że powstał on w czasie bezpośrednio poprzedzającym datę listu Chopina (1830).

Stwierdzenie z listu Chopina, nawet jeśli nie odnosi się do tego Walca, ilustruje zwyczaj młodego Chopina, znany z innych listów i zachowanych rękopisów, by dzielić się z przyjaciółmi świeżo skomponowanymi, drobnymi utworami. Istnieje zatem duża szansa, że Chopin ofiarował tego Walca, choć być może przy innej okazji, i sporządził w tym celu w miarę wykończony autograf-podarunek.