mUltimate Chopin

op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 124-125

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

2 łuki w KF (→Wn)

TGTU = 2 łuki, t. 124 i 125-7

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

do zrobienia łuk jak widać
..

Oba łukowania mają uzasadnienie muzyczne – łuk KF rozpoczyna się wraz z nowym czterotaktem, łuk Wf  podkreśla wynikanie nowego odcinka z końcówką poprzedniej frazy, z której został wywiedziony. Podajemy łuki źródła podstawowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 130-131

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Rozdzielone łuki w KF (→Wn)

2 łuki – do końca 130 i 131-132

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

TGTU
..

Podział łuku w KF wypada w tak nienaturalnym miejscu, że można podejrzewać jakieś nieporozumienie przy odczytaniu [A], np. spowodowane przejściem na nową linię w autografie. Z tego względu w tekście głównym podajemy łuk Wf, w tym kontekście bardziej wiarygodny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 134-135

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Rozdzielone łuki w KF (odczyt dosłow­ny) i Wf (→Wa)

Tu bez kliszy 

Ciągły łuk w Wn

Tu bez kliszy 
..

W KF łuk w t. 134, ostatnim w linii, sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk za­czy­na­jący się w t. 135 od 1. nuty. Przyjmujemy, że są to rozdzielone łuki, jak w Wf (→Wa), natomiast w Wn zinterpretowano je jako ciągły łuk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 136-137

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Nowy łuk od dis2 w KF (→Wn)

EZTU = cała linia łuków

Nowy łuk od cis2 w Wf (→Wa)

EZnieU1
..

W KF, wpisany początkowo przez kopistę ciągły łuk, obejmujący 5 ostatnich taktów, został pomiędzy 2. a 3. miarą tego taktu rozdzielony przez Chopina na dwa łuki. Wersję tę, niewątpliwie Chopinowską i występującą w źródle podstawowym, podajemy w tekście głównym. Nie jest natomiast pewna autentyczność wersji Wf (→Wa), gdyż można sobie łatwo wyobrazić błędne odczytanie Chopinowskiego zapisu czy to w [A], czy w egzemplarzu korekcyjnym Wf. Chopin mógł np. wpisać następujące, niedokładne łuki: , które w Wf zinterpretowano zgodnie z właściwą sztycharzom tendencją do dopasowywania znaków do regularnych struktur rytmicznych, np. taktów.
Widoczne w KF zakreślenie fragmentu pierwotnego, ciągłego łuku pochodzi od adiustatora Wn1, który doprecyzował w ten sposób poprawkę łukowania wpisaną przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach , Autentyczne korekty KF