Artykulacja, akcenty, widełki
t. 30
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
Znak staccato nad f2 ma w A wyraźnie postać klinika, podobnie w Wf i Wa. W Wn znak odczytano jako kropkę, co nie wynika z niejasności pisowni A, lecz z generalnej zasady przyjętej w tym wydaniu: w całym Impromptu kliników nie użyto ani razu. Klinik l.r. w Wa jest zapewne dodatkiem tego wydania. Por. t. 112. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||
t. 30
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
Akcent w A jest wyraźnie dłuższy od 3 poprzednich. W Wn – tak jak w całym Impromptu – odczytano znak jako zwykły, krótki akcent. Krótki akcent mają też Wf i Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||
t. 30
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
Na 7. ósemce widoczne jest w A skreślenie akcentu. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Skreślenia A |
|||||
t. 30
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
W A widać skreślony akcent nad ostatnią ćwierćnutą pr.r. Trudno stwierdzić, czy Chopin przeniósł akcent pomiędzy pięciolinie, czy też napisał początkowo 2 akcenty, a następnie usunął górny. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Skreślenia A |
|||||
t. 31-32
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
Nie jest jasne, czy akcenty w A należy interpretować jako krótkie, czy długie. W t. 31-32 bardziej prawdopodobne wydaje się odczytanie ich jako krótkich. Podobne wątpliwości nasuwają się w analogicznych t. 113-114 i 117-118. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Akcenty długie |