mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewne nuty na liniach dodanych

Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Akord i kwinta w KLI

!!!   miniat: po 2 akordy w t. 2 i t. 6, z numerami taktów, tylko dolna 5-linia.       Tu pusta klisza (bez kaso, 2x kwinta a-e1 na 3)

Akordy w Ao i Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU, ale bez kasowników (miniatura);     klisza=TGTU
..

Kwinta na 3. mierze t. 2 i 6 jest w KLI jest prawdopodobnie wersją pierwotną. Nut c1 nie było początkowo także w Wf, gdyż w obu taktach Chopin dopisywał je w Wfkor.
Chopin wahał się, w którym miejscu postawić ostrzegawcze kasowniki przed c1, czego ślady widać już w Wfkor, gdzie przed akordem na 2. mierze t. 2  został wpisany, a następnie skreślony. Ostatecznie Wf (→Wa2→Wa3) ma znak przed akordem na 3. mierze tego taktu, co przyjmujemy do tekstu głównego we wszystkich analogicznych taktach. Wn1 (→Wn1a) ma w obu taktach  przed 1. akordem, a w późniejszych wydaniach dokonywano jeszcze dowolnych uzupełnień w tym zakresie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 4-7

Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur

..

Takty te, wypełniające 2. linijkę A, zawierają kilka wyraźnych przykładów Chopinowskiej maniery pisania nut na liniach dodanych. Mając zapewne na uwadze widoczność takiej nuty, kompozytor nadawał główce kształt pionowej kreseczki, którą niekiedy przedłużał tak, że wydaje się być dodatkową, skierowaną w dół laseczką ćwierćnutową. W omawianych taktach dotyczy to c1 pr.r. w t. 4-6 oraz c1 i a w t. 7. Wymowne są zwłaszcza nuty w t. 5 i 7, w których ze względu na opadający kierunek pasaży jakiekolwiek przedłużenia są wykluczone.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 7

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Seksta w KLI

!!!    miniat: tylko ten akord,     tu pusta klisza

Akord w Ao i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU (na miniaturze ósemka)
..

Brak e1 w KLI może być wersją pierwotną lub – co znacznie prawdopodobniejsze – błędem kopisty (pominięcia zapisanych z użyciem linii dodanych, wewnętrznych nut akordów zdarzały się dość często przy odczytywaniu Chopinowskich autografów).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 15

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Trzy nuty w A

!!!    miniat: ten akord.     Tu TGTU bez nawiasów (główka es1)

Dwie nuty w Wf (→Wn,Wa)

!!!    bez es1

Wariantowa propozycja redakcji

!!!    TGTU
..

Brak w wydaniach nuty es1 jest, zdaniem redakcji, skutkiem złego odczytania A, jednak wersję tę Chopin mógł zaakceptować korygując Wf. Dlatego w tekście głównym proponujemy rozwiązanie wariantowe.

W A widać w tym takcie ślady poprawek, być może z następującej wersji:

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych

t. 20-21

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

Aby nuty położone na linii dodanej były widoczne, Chopin nadawał ich główkom kształt krótkich, pionowych kreseczek, a nie okrągłych kropek jak na pięciolinii. Dolna część takiej kreseczki bywała niekiedy całkiem długa, co w kilku przypadkach zmyliło odczytujących, którzy interpretowali ją jako dodatkową laseczkę ćwierćnutową. Piąta szesnastka w każdym z tych taktów stanowi dobrą ilustrację tego zjawiska. Por. np. Mazurek b op. 24 nr 4, t. 23. 

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych