mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 257-258

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Dwa znaki  w KG (→Wn)

!!!   miniat: nic           TGTU

Dwutaktowe  w Wf (→Wa)
..

Jeden znak  w Wf (→Wa) to najprawdopodobniej dowolność sztycharza Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf , Widełki dynamiczne kontynuujące

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 2. i 3. akordem pr.r. Brakujące znaki stopniowo uzupełniano w kolejnych wydaniach – w Wn1 (→Wn2) dodano oba znaki przed 2. akordem, a w Wa1 dołożono jeszcze  przed 3. akordem ( nie był potrzebny ze względu na błędną wysokość najwyższej nuty). Pozostałe wydania – Wf, Wa3 i Wn3 mają wszystkie potrzebne znaki.

NA POTEM: ApI ma bemole ces1,2,3, ale nie ma kaso d1. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 259

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Des1 w Wa i KG (→Wn)

!!!   [miniat: ta ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, bez kropki i pedału.

TGTU]

Es1-Des w Wf1

!!!   [dolna z laską w dół, górna - w górę]

Oktawa jako przypuszczalna wersja Wf1

Des1-Des w Wf2

!!!   [dwugłosowa oktawa (jak septyma Wf1)]
..

Zapisana dwugłosowo septyma Es1-Des to niewątpliwy błąd Wf1, powstały prawdopodobnie w wyniku niestarannie zrealizowanej korekty. Jako wersję zamierzoną tego wydania podajemy oktawę Des1-Des, co prowadzi do wersji analogicznej do t. 243. Niewykluczone jednak, że celem poprawek była pojedyncza nuta Des1, jak w pozostałych źródłach. W Wf2 zmieniono Es1 na Des1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 259-261

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W przypadku pięciu oktaw l.r. Chopin w A postawił znak chromatyczny tylko przy jednej z nut – w t. 259 brakuje  (E) i  (fis), w t. 260  (F) oraz w t. 261  (Cis) i  (B1). Wszystkie braki uzupełniono w Wf (→Wn,Wa), jednak w Wn1a ponownie przeoczono  (E) w t. 259.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 259

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

es2 razem z f1 w ApI, Af i A (→Wn→WfSB)

! miniat: wycinek A.                                  EZTU = nuty, kropki, łuki, wiązania na 2 pięcioliniach

es2 po f1 w Wf i Wa
..

Pisownia Wf i Wa, w której szesnastkę górnego głosu umieszczono po 3. ósemce trioli pozostałych głosów, jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego zestawienia rytmów – patrz t. 45-46. Co ciekawe, o ile sztycharz Wf był konsekwentny w forsowaniu – wbrew podkładowi – swojej notacji, o tyle sztycharz Wa na odejście od podkładu zdecydował się dopiero tutaj.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf