mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 9-12

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Kreseczki w t. 9-10 w A (→KF)

!!!   miniat: nic.                TGTU

Kreseczki do połowy t. 12 w Wf

TGTU + następna linijka (do widełek w t. 12), Raczej się nie da w poziomie, więc dopasować się do przestrzeni między wiązaniami a łukami (coraz niżej)

Kreseczki do końca t. 12 w Wa

Bez kreseczek w Wn
..

Brak kreseczek wyznaczających zakres crescenda to częsta niedokładność Chopinowskich pierwszych wydań. Trudniej natomiast ocenić przedłużenie ich zakresu w Wf (→Wa). Adiustator lub sztycharz mógł za naturalny koniec crescenda uznać oznaczenia t. 12-13 () i potraktować brak kreseczek jako niedopatrzenie kompozytora. Rozumowanie to nie jest jednak tak oczywiste, jak mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać – po opartej na nucie pedałowej f, wznoszącej się progresji t. 9-10, następne półtora taktu przynosi raczej chwilowe odprężenie za sprawą opadającej sekwencji półtaktowych kadencji. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy wersję A (→KF).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wf

t. 9

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

A (→KF→Wn) ma  przed h w 3. figurze akompaniamentu. Niepotrzebnie powtórzony znak usunięto w Wf (→Wa1), dodano jednak ponownie w Wa2. Zdaniem redakcji, kreślenia widoczne w A w tej figurze wskazują na możliwość pomyłki Chopina – ów zbędny  miał się być może znaleźć przed poprzednią szesnastką, obniżając ją z gis na g.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 9-25

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W t. 9 i 20-25 partia l.r. jest w A (→KF) oznaczona znakami •/• jako powtórzenie poprzedzającego taktu. Skrótowa pisownia użyta jest w rękopisach także dla oznaczenia 2. połowy taktu w t. 11-15 i 17-19. W t. 21-25 zbliżonej notacji użyto także w Wf, oznaczając ich drugie połowy znakiem /.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 9-12

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

Bez pedalizacji w A (→Wf1,KF→Wn)

!!!   miniat: t. 9, tylko dolna 5-linia, wycinek.
Tu bez kliszy 

    w Wf2 (→Wa)

Ped na początku t. 9 i gwiazdka na końcu 12
..

Czterotaktowy pedał dodany w Wf2 (→Wa) jest z pewnością błędny – por. autentyczną pedalizację t. 1-4. Być może chodziło o ogólne wskazanie typu con pedale, które prawdopodobnie Chopin niekiedy stosował w postaci pojedynczego znaku  (por. np. Etiudę Es op. 10 nr 11, t. 3-4). Ponieważ udział Chopina w korekcie Wf2 jest niepotwierdzony, w tekście głównym zachowujemy notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 9-10

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 kliniki w A (→KF), odczyt dosłowny

Kropka i 2 kliniki w Wf (→Wa)

2 kropki w Wn

4 kliniki proponowane przez redakcję
..

A (→KF) ma wyraźne kliniki nad akordami pr.r. W układzie graficznym zastosowanym w rękopisach – dolne nuty akordów pr.r. na dolnej pięciolinii – znaki te odnoszą się z całą pewnością do obu rąk, toteż w tekście głównym dodajemy kliniki także pod oktawami l.r. Rozwiązanie to przyjęto już w Wf (→Wa), choć tylko w t. 10. Wf (→Wa) w t. 9, a Wn w obu taktach odtwarzają znak jako kropkę staccato (tylko w pr.r.).
Podobnie w t. 11-12.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Kliniki