Zagadnienia : Dopiski WfJ
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 20
- Następna »
t. 28
|
Utwór: op. 27 nr 1, Nokturn cis-moll
..
Tak jak w poprzednim takcie, Chopinowskie dopiski niewątpliwie oznaczają podział figuracji pomiędzy obie ręce. Wpis w WfJ wydaje się jasny w 1. połowie taktu, jednak jedyny znak w 2. części, mimo iż implikuje użycie pr.r., nie określa dokładnie, które nuty należy nią wykonać. Natomiast wpis w WfS rodzi wątpliwości w 1. połowie taktu – wykonanie pr.r. tylko zaznaczonych nut nie eliminuje nieco niewygodnych pozycji l.r. Propozycja redakcji uwzględnia najpewniejsze elementy naniesień obu egzemplarzy i jest naturalna od strony pianistycznej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
||||||||||||
t. 31
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
b2 jako 5. nuta w Wf (→Wn,Wa) jest niewątpliwie pomyłką sztycharza. Prawidłowość wpisanej w A wersji z des3 potwierdzona jest wpisami we wszystkich egzemplarzach lekcyjnych. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Błąd tercjowy , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
||||||||||||
t. 32-33
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W WfS i WfJ widoczne są skreślenia obejmujące t. 32-33. Jest to niewątpliwie Chopinowska propozycja skrócenia i ułatwienia Etiudy poprzez usunięcie najtrudniejszych, wirtuozowskich fragmentów. W WfS wpisana jest także ósemka H na początku t. 34, pozwalająca na gładkie połączenie t. 31 i 34. Nuty tej nie ma w WfJ, choć nieco dalej znajduje się jakiś trudny do odczytania wpis, być może związany z omawianym skrótem. Kolejny, dłuższy skrót – patrz t. 36-40. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
||||||||||||
t. 33
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
..
Opublikowana wersja ostatniej ćwierćnuty l.r., oktawa Cis-cis, jest już najprawdopodobniej efektem poprawki, co pokazuje sposób jej zapisania w A – dolna nuta znajduje się na tej samej wysokości, co 3 nuty E w t. 32-34 (a także linie dodane trzech nut Dis), a umieszczona nad nią linia dodana różni się grubością od sąsiednich, co wskazuje na jej późniejsze dopisanie. Pierwotnie była to więc seksta E-cis. W tej sytuacji, dokonaną we wszystkich trzech noszących ślady opracowywania egzemplarzach lekcyjnych – WfD, WfJ i WfS – poprawkę zmieniającą oktawę z powrotem na sekstę traktujemy jako prawdopodobnie ostateczną decyzję Chopina, podjętą po wielokrotnych zapewne próbach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Poprawki A , Wahania Chopina , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfJ |
||||||||||||
t. 36-40
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Tak jak w t. 32-33, w WfS i WfJ widoczne są skreślenia obejmujące t. 36-37. W tym wypadku jednak wykreślony został także dalszy ciąg aż do końca t. 53 – patrz uwaga do t. 41-54. Skrót ten – dokonany z pewnością przez Chopina – miał zapewne umożliwić amatorskie wykonanie Etiudy mniej zaawansowanym pianistycznie uczennicom lub uczniom. Palcowanie wpisane w WfS w t. 39, a więc w wykreślonym fragmencie, zostało prawdopodobnie wpisane przy innej okazji (np. przepisane z innego egzemplarza zawierającego Chopinowskie wskazówki). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 20
- Następna »