Zagadnienia : Błędy Wn
t. 2
|
Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur
..
Wersja Wn2 to efekt dowolnej adiustacji, sprowokowanej błędem popełnionym w Wn1 w następnej trioli. Wydrukowano tam bowiem cis zamiast dis, co jest oczywistą pomyłką. Poprawiając tamto miejsce, adiustator Wn2 nabrał przypuszczalnie przekonania, że środkowe nuty triol mają tworzyć oktawowe echo nut melodycznych w całym tym fragmencie (t. 1-3 odpowiadające w Wn pierwszej linijce tekstu) i zmienił cis na dis także w 2. trioli. W rezultacie żadne Wn nie ma poprawnego tekstu w tym takcie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||
t. 2
|
Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur
..
Sztycharz Wn1 nie zauważył (uznał za pomyłkę?), że pierwsze dwie nuty w ostatniej trioli nie tworzą już interwału oktawy jak w poprzednich. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn |
|||||
t. 2
|
Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||
t. 2
|
Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll
..
Wersja Wn to błąd sztycharza, na co wskazuje zgodna wersja pozostałych źródeł oraz porównanie z analogicznymi motywami w t. 18, a także 6 i 22. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn |
|||||
t. 3
|
Utwór: op. 24 nr 1, Mazurek g-moll
..
Łuk A ma wyraźnie charakter motywiczny i dotyczy całych akordów, a także postępu górnego głosu g1-a1. Przeniesienie łuku na stronę główek nutowych, co było jednym z rutynowych zabiegów stosowanych przez sztycharzy, zupełnie zmieniło sens tego znaku. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wn |